Bana diyorlar ki
Hiç gülmüyor,ağlıyorsun
Hiç konuşmuyor, susuyorsun
Neden?
Bana diyorlar ki
Hep dertlisin, acı çekiyorsun
Seni gözlerim seçti
Gözlerim sevdi ve beğendi
Sen benim değil, onun oldun
Ardından ben değil
Bırakta o ağlasın
Seni olduğun gibi, sevmiştim
Belki birgün dönüp gelirsin diye
İçimde ufacıkta olsa bir umut vardı
Bu umut, hiçbir zaman bitmeyecek
Sen gelsende, gelmesende
Ben hep seni seveceğim
Sana olan aşkımı ve sevgimi
Adını gökyüzüne,
Aşkını ise; kalbime yazdım
Yalnızlık kaderimse eğer;
Bir dakika durma gel, ecel
Gel de, acıma son ver
Acılar yok olmaz, bitmez
Anlatsam sığmazki satırlarıma
Bilmem nasıl başlasam acılarıma
Şu üçgünlük dünyadan kurtulmak için
Sadece ölmek istiyorum
Anamdan kadersiz doğdum
Doğdum ama yaşayamadım
Hiç ummadığım anda çıktın karşıma
Unuttum, unutuyorum derken
Yaramı kanattın, kapanmak üzereyken
Biliyorsun seni görünce
Ellerim titriyor, gözlerim doluyor her seferinde
Birgün ayrılırsak ne yapar, nasıl yaşar düşüncesiyle
Sen bir han, bense bir yolcuyum
O kadar yorgun ve susuzum ki
Ne ırmaklar, ne de deryalar giderebilir
Senden başka, susuzluğumu
Ne bugünüm var, ne de yarınım
Sadece; umutsuz bir sonu bekliyorum
Sarsıldı çöktü yüreğim derinden
Tutmadın gittin elimden
Bırakmam asla seni
Bilki geliyorum peşinden
Kırıldı düştü kalbim yerinden
Benim kaybedecek bir ömrüm var
Ya senin neyin var?
Bence kaybedecek zamanın bile yok
Ama sence;
Kaybedecek bir çok şeyin var
Araban, çevren, işin
Bulutlar gökyüzünde yerini almış
Yağmur yağacakmış gibi
Hava ise hafiften kızarmış
Akşam olacakmış gibi
İçimi bir korku sarmış
Yüreğim daralıyor sanki
koğuş kalk
bir kıza adın ne dedim
yeni acmış bir gül dedi
güller solarmı dedim
bana gülerek manyak dedi
seni öpebilirmiyim dedim
askere yasak dedi
zorla öperim dedim
o zaman yaklaş dedi
kızı tam öpecektim hıyarın biri koğuş kalk dedi