Kahretsin yapamıyorum
Sevgisiz, yapayalnız
Kahretsin olamıyorum
Sensiz ve yine sensiz
Çok ağladım, ıssız gecelerde
Sensiz yapamam diye.
Bin defa kahroldum, kaderim;
Neden, niçin böyle diye.
O masum, sevecen halini
Düşünürdüm bütün gece.
Suç benim, gühan benim
Sen ne yapsan, haklısın
Dert benim, keder benim
Sen ne yapsan, farklısın
Zaman dursa bile ben duramam
Yanımda kal desen artık kalamam
Gel sarıl bana desen sana sarılamam
Seni seviyorum desen buna hiç inanamam
İnanamam yalan dolu sözlerine
Bir daha bakamam aldatan gözlerine
Bu bir ince sızı
Kendi kendince
Sen gönül hırsızı
Sinsi sinsice
Yalnızlık arar
Durmadan gizlice
Sen, benim canım
Damarımda kanımsın.
Sigaramda duman,
Yüreğimde yazımsın.
Denizlerden de derin,
Sana olan hislerim.
Uzaklardan bakıyorum
Yanına yaklaşıyorum
Bir de bakmışım ki
Az kalmış geliyorum
Geliyorum sana geliyorum
Seninle ben
Ay ile güneş gibiyiz
Biz beraber, olamayız
Seninle ben
Gece ile gündüz gibiyiz
Biz beraber, olamayız
Sev ama, mevsimlik olmasın
Uğruna, gözyaşı dökülmesin
Bir avuç mutluluk için, bir ömür
Acı çekilmesin.
Sevgi neydi?
Sevgi; Emekti, fedakarlıktı
Susamaktı, ihtiyaçtı
Yaşamaktı, mutluluktu
Üretmekti, yüceltmekti
Sevmekti, saymaktı
koğuş kalk
bir kıza adın ne dedim
yeni acmış bir gül dedi
güller solarmı dedim
bana gülerek manyak dedi
seni öpebilirmiyim dedim
askere yasak dedi
zorla öperim dedim
o zaman yaklaş dedi
kızı tam öpecektim hıyarın biri koğuş kalk dedi