Atakan Kartaltepe Şiirleri - Şair Atakan ...

Sen güzele, bu çirkin! hiç haktan revâ mıdır?
Üstelik bunu bilmek... acıma devâ mıdır?
Bir fırtına içimde, sesler - esler - notalar...
Bilemedim makâm ne, Rast mıdır Nevâ mdır?

Hafta yıl olup, günler ay olacak,
Solacak aşkın gülü, heeep solacak,
Şu Atakan, elem - keder dolacak,
Canın sağ olsun da senin, n’olacak!

Yokken görüntün, olmasa da sesin,

Sesini duymak ki bunca uzaktan,
Ceza mı lûtuf mu bilmem ki Hak'tan?
Yanlış de! hatâ yap! hiiiç mühim değil!
Dinlemek ilâçtır... derdime aşktan!

Bir şeyleri sevmeyen, bence canlı cenâze,
Hele âşık olmayan, yaşamıyor say sen hiç,
Sevgi, aşk ve tutkudur... bu hayâta endâze,
Bunlarsız her yaşayan, bir gayesiz doğmuş piç!

El verince pîr’in biri
Ben de oldum şiir eri
Ten tende durdukca diri
Gönlüm “O”nun, “O”nun yeri

O dediğim Hak’tır elbet

Öyle oldum ki saydam...bir polimer şahıyım...
Baksan bile oradan...görürsün tâ içimi..
Cisim değil sesim ben...ben âşıklar âh’ıyım..
Bu da nedir diyorsan...bir yeni aşk biçimi...

Ben bir sentezim, sen bir sentezsin, o bir sentez,
İster ol sokak çocuğu... ister kral - kontes!
Bir şey var ki gelip de buluyor şu bedeni,
Sonra geri dönüyor! Budur ölüm nedeni!

Yağmur bir rahmetse, göklerden yere,
Dua da rahmetir... açık ellere!
Göğe çevrik âşığının da eli,
Dileği... ya burdaaa ya orda ere!

Bazen bir bulut birden, boşaltır ya sağanak...
İşte gelir içimden...aynen öyle ağlamak...
Tuttum da yıllar yılı gözyaşım, gözlerimde...
Ama kalmadı artık...yağmaya, hattâ ramak...

Yoksam bile gönlünde, hayâlinde de mi yokum?
Hayâlinde de yoksam, meyâlinde de mi yokum?
Resimler - fotoğraflar duruyor ya sen de bende!
Bak o zaman yüzüne, ayâlinde de mi yokum?