Darılışımdan beri gözleri nemli
Yüzünde elem var, biraz da sitemli
Bırakıp gitsem mi acaba temelli
Bu kararı verecek yok ki ortada.
Ayrılmak için hiç sebep yok aslında
Şöyle durup bir baktım da
Hiç tamam görmedim ben, bende
Diyorum ki, iyi bir usta bulsamda
Tamam olsam bari öldüğümde.
Doğuşumla başlamış bende eksiklik
Niceleri vardır, mükemmel ve deha üstü
Büyüklenmek nedir öğrenememişler
Işık saçıp durmuşlar da insanlığa
Karşılığında hiçbir şey istememişler.
İşleri vermek olmuş,almayı hiç düşünmeden
Boyuna bosuna bakıp adam sanırsın
üstelik gıpta eder,hatta kıskanırsın
Aradan bir süre geçer onu tanırsın
Ve görüntünün önemli olmadığını anlarsın.
Delikanlılık çağımızda gülüşür, bazen de üzülürdük
Bakıp bakıp ihtiyar insanların çaresiz durumlarına
Zamanlarının kalmadığını düşünürdük
Konmaları için o korkunç çukurlarına.
Artık biz de şimdi onlar gibiyiz
Sabırla karşılar kimi insanlar zulmü
Çünkü inanırlar vereceğine Allahın son hükmü
Aciz insanlardır zulmedenler insanlara
Zulm görenler atacak onları ateşten mekanlara.
Dön gel karanlıktaki yalnızlığım, dön gel.
Görünmeze boya, seni saran korku çemberini
Sırtına güneşi, alnına bulutları al da gel
Dost edin onları korkuya inat.
Serinlesin acıların zıpkın gibi güneş altında
Gözlerinde azgın denizler sakinleşiyor
Mendirek oluyor o güzelim kirpiklerin
Denizler mavi ötesi renge dönüşüyor
En anlatılmazı oluyor ıslak mavilerin.
Bıkmam usanmam hep böyle bak gözlerime
Koşup gelen sensin bana doğru
Yol sensin yolcu sen.
Hayat veren sensin yanmışlara
Bulut sensin yağmur sen.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!