Utanma çocuk!
Eyip başını yere
Gizleme boncuk mavisi bakışlarını
Kapılma çaresizlik düşüncelerine.
Güçlü düşüncelerle,
Bir rüzgar var ortada esip duran
Dur demeye kimsenin yok hakkı
Odur solduran, odur döküp kıran
Onun yanında yok kimsenin farkı.
Ne tohuma, ne tomurcuğa acır
Geldiğini görmek isterim bir gün ansızın
Dere tepe demeden uzaklardan
Saçlarında dağ rüzgarlarının kokusu
Gözlerinde sonsuz bir ışıltı yıldızlardan.
Geldiğini görmek isterim bir gün ansızın
İhtirastan öptüm seni, sevgiden değil
Sevdiğim birine benzettim belki o an
Sonra fark ettim ki dudakların sersefil
Bazen bunu yapıyor istemeden insan.
Hani aç insan ekmeği pasta bilir ya
Ben koyamadım adını bu sevdanın
Sence ne olmalıdır öğrenebilir miyim?
Gül bahçesinde yaşanan güzel aşkların
Sonu hüzünle mi biter, söyleyebilir misin?
Durdurur kalbim dünyayı, bir an istese
BENDEN HEDİYE
Sen değilsin hali perişanıma sebep
Bütün çektiklerim bana benden hediye
Üzme kendini hiç, sorma sebep ne diye
Eğer diline sahip olmayı beceremezsen
Nefret eder durur tüm kelimeler senden
Eğer ona sahip olmayı becerebilirsen
Her an ödül alırsın kelimelerin elinden
Kurtaramazsın ne yapsan kendini böylesi küçülmüşlükten;
Zira sen, sen değilsin; kaybetmişsin kişiliğini el etek öpmekten.
Bakışların duygularının ispiyoncusu
Ne var ne yok anlatıyor gizlemeden.
Kirpiklerin her defasında vursa da onu
Ölmeye niyeti yok gerçeği söylemeden.
Haziran 2001
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!