Asuman Taşbulak 2 Şiirleri - Şair Asuman ...

Ortak duygulardaydım çoğu şiirlerle, şairlerle. Onların duyguları anlaşılmamıştı çoğu an yazılan
kişilerce.
Dinlerken ağlıyorum gidenlere; onlar yok artık, çünkü öyle derin sevenlerde.
Yalnızlığım durgun, sessiz, zararsız; zira onlar da öyleydi. Zaman mı acımasız,
yoksa koca bir sonsuzlukta sadece bir durak mıydı iyilerin sevgisi bu yalan, riya dünyada.
İyiler değişmedi bu yolculukta...

Aaaa kaderim,
Eğer varsan nasipte,
Yollarımız kesişse ve zamanı gelse,
Omuzunda görseler başımı.
Görsünler diye değil de,
Umut ümit olsun istiyorum.

Suretini bilmediğim sen
Rabbimle aramda gizli
Senin dudaklarından çıkacak olanlar
Benden üç hece süzülür şayet mühür olur
Kalbine sonsuz yolculuklar...

Geçmiş ömrüm su gibi aktı,
Bir sen yok...
Gelecek yaşanmadı ama,
Sensiz yaşamaya gücüm yok.

Ben hep şu andayım,

‎Annem'e
‎
‎Bazen yoruyor insanı yaşam.
‎Acın ne ise, pamuk kalbinde
‎Sadece kendini düşündüğün andır.
‎

Mevlaya Giden Yol

Ağlayan bir insana "ağlama" deme,
Her bir gözyaşı yanan yüreğine düşer.
Anlamaya çalış.

‎Âşık
‎Bir âşık var düşlerimde
‎Yüreği Mevlânâ'nın aşkıyla yanan
‎Öyle diliyle değil
‎Semaya açtığı ellerinde, gözyaşında gördüğüm
‎Beni dileyen

Aşık Olmam Gerek

Aşık olmam gerek benim.
Şu sıralar kendime bile hayrım yok.
Hep eksik, hep ezik.
Ya varım, ya da yok.

Gönül nasıl sever, ne acılar yaşar
Kimi bilir derdini sadece
Acıyı yaşamak sana kalır
Öyle yaşarsın ki acını

Aslında Biliyorum

Düşünüyorum geçmişi,
Aslında biliyorum ben bu işi.
Akıbeti derdinde,
İnce sesinde, derinde.