Karanlıktan korkarım hâlâ,
Her gece uyurken herkes.
Benim solumda yanar ışık,
Yüreğimde tutuşan bir sen gibi.
Gözümü senle açtım, senle kapatıyorum,
Uzaktan sevmelerim çok olmuştur
Sen sanıp
Renkler ile coşup sakinleştiğim
Sensizliği derin bilip
Kimsenin anlayamadığı
Bir yalnızlığı
O kadar tuhaftır ki
Bir gül yaprağı yerde gördüm mü kaldırasım var
Bir ekmek kırığı gibi kutsallığına inancım var
Herkesin bir mağarası var, kim olursa olsun
Hep sahibinin nuruyla aydınlandığı...
Yaşarken mahcup olmasın ki,
Yarına nesil “ah” etmesin.
Öyle bir dünya ki, görülmeyende gizli,
Şu sıralar elim telefona uzanıyor
Ariyasım var seni
Ve öylece kalıyorum
Senden yana hiçbir iz yok
Yaşarken öldürdüler mi yine seni
Nedir bu his
İlahi Adalet
Hayat insanları bazen sınar,
Siz hedefinize ulaşmak isterken
Niyetinizi, sizin güzel kalbinizin getirdikleridir.
Aaah kaderim
Eğer varsan nasipte
Yollarımız kesisse ve zamanı gelse
omuzunda görseler başımı
Görsünler diye değil de
Umut ümit olsun istiyorum
Ayrılık şarkıları dinlemeye korkuyorum
Olurya yaşarız diye
İstiyorum ki her şarkı
Her flim her hikaye mutlu bitsin
Sensiz yıllar bedellini ödedi
Lütfen rica ediyorum
İnce ince yağan yağmurun sızısı düşer
Yüreğimde küllenmiş aşkın dumanı savrulur ruhuma.
Ne varsa saklı bende,
aah çok bekledim
Bu iki kelime
Şu ana denk geçen ömrümün özeti
Ne kadar kolay okuması değilmi
Şuan kalbim sıcak ve sızı içinde
Çünkü öyle saf bir sevgiki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!