Yazılana saygım olmasaydı
Beklemezdim teninde kor olmayı
Herkesin harcı değildi belki ama
Çok zordu tarifi bunun
ömrün sensiz yılların
Bilseydim elbet çalardım inan kapını
Yaradan, kalbinden derin seslenir,
Ne kadar iyilik yaparsan,
O ses o kadar yükselir.
Koca evrende bir nokta iken,
Herkes aynı ...bir sahibin var,
Mucizelere hep inandım.
Hayat olmuyor gibi davransa da,
Hiç yitirmedim bendeki seni.
Geciktiriyormuş gibi dursa da yaşam,
Bilirim ki nefes alırken yazılan
Vaktine esirdi.
Bir daha göremeyeceğim seni belki de...
Ah, senin o gözlerindeki ışıltı
Bir daha yanar mı sanıyorsun?
Gidenlere ben hep alıştım.
Sen de gidemediğine, ömrünce yanmayacağını mı sanıyorsun?
Aylarca gizli gizli akan gözyaşlarım var,
Kimsenin bilmediği.
Yalnız kalınca nefes alamadığım,
Çaresizim;
Kendime bile yardım edemediğim.
Şu anlar, sen de yok biliyorum.
Herkes normal diyor,
Değerlerin yok sayıldığı günümüzde.
Menfaatsiz yok selamın sorgusu,
Sevgi değersiz, hata alay konusu.
Beyazı sevmek yok, siyahın karası makbul,
Aşık olmam gerek benim.
Şu sıralar kendime bile hayrım yok.
Hep eksik, hep ezik.
Ya varım, ya da yok.
Bir adam seviyorum; yaş 45.
40 da olabilir, hatta bazen 50 diyorum.
Hani o var ya, beklenilen?
Yoksa sen misin şu an onunla yarış halinde olan?
Neydi sende ki o iz? Bakışların bu kadar tarifsiz bu his.
Aaah, bu ben dediğimde;
Bir ben daha doğuyor içimden.
Fırtınalar sonrası... (..!)
Öncesinde, canım yanıyor, sitem ediyorum sahibime.
Bir çocuk gibi...
Neden diyorum, neden ağlıyorum salya sümük?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!