Yoğruldu sessizlikle geceler.
Hep bir terkediliş
Cevapsız cevaplar
Hep benim yankılarım
Göğüste d/izler
Anne karnına dönüş
sayfalar tükendi
satırlar isyan etti
kalemin izi söküldü
gün boşluğa
gece kuyuya döndü
sessizliğim dışa vurdu
Küstüm aşkın koynunda dalıma bülbül konmaz
Süresiz sorgudayım durdu aklım almadı
Bilmez misin sevgili istesem de aşk solmaz
Kışsız ayaz yakarken iklimde yaz kalmadı
Yıldızları saymadan ay kaçar ellerimden
Sen yoktun
Hani şiirdin de
Hani hecelerde çınlayan bir tını
Kırmızıdan sızandı ayaklarının savruluşu
Gölgeni bıraktığın yerden baktın
Gözlerinin yerinde kocaman çukurlar
Sun bana ellerindekini
Bakışlarından kopup gelenlerden
Sözlerinle tenimi delenlerden
Bihaber olma istiyorum
Önemsemedin mi dedin
Ya sen
Dalıp derinlerime ben oldun mu hiç
Baktın mı ne var içimde
Kıyıları dalgalarıyla aşınmış
Dur ne olur dur
Yağma artık her yanıma
Korunamıyorum yağışlarından
Çocukken de korkardım hep bu gürlemelerden
Durdurulmaz bir gökgürültüsü var şimdi yüreğimde
En dipte
Ücra köşede
Sessiz rolü yapar çığlıklarınca
Çözülmez prangayla köşe kapmaca
Çözemediğim
Her derde deva iksirim
Soğuk kış gününde
Sıcacık bir çay gibisin
Ellerimi yakan
Yudum yudum içimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!