Yine
Gökte cingar çıktı
Koşarken tökezledi şafak
Medet ummak neye yarar
Her bir nefes bir çivi
Çakılır yalnızlığıma
uzandı yine gözler önüne
tüm alacasıyla tutulmalar
sesin masumiyetine
saldırıda sansar
aydınlığa karıştı gece
Sanırım
Gülümsüyorsun şu an
Hatta
Gözünde çocuk muzipliğinde
Bir bakış
Yüreğinde ki çarpıntıya eşlikte
Bölüşülebilirim
Liğme liğme savaş artığı gibi dağılabilirim
Çaputlar misali tam orta yerimden yırtılabilirim
Ne fark eder
Yüreğimde koca bir şehir
Sana tahsis
Kurak iklimlerden kaçmış bulutların dansı
Sıksan suyu da çıkmaz taşın
Boşuna feda edilir değersizlere gözyaşı
Bir damlasına kan alevleri yayılmışken
Yakar geçer nice gökleri
Kimin umuru oldu ki
gökyüzüne kurulmuş bir salıncak gibi yüreğin
saçlarına bulutları toka yapıp
gülümser ellerin sofralarına
acı tatlı olur dilinin ucunda
tatlıysa bal
neşene meydan okuyan hüzünlere
Bugün yine seni düşündüm.
Düşüncelerime ne zaman yerleştin?
Ne zaman gecelerim sensiz çaresiz oldu?
Ne zaman adını aşkla anar oldum?
Ve ne zaman benliğim
Bu denli senin oldu anlayamadım?
Bahar bakışlarına kandım
Nehir akışlarına aldandım
Aşkın kızgın kumlarında
Kor buzullarında yandım
Sen bir adım gel bana
Ayazla elele
Çıktım yüreğimin balkonuna
Tüm öğrendiklerim
Geçit töreninde
Hayat defterime not düşmüşüm
Küsmedim ki hiç birine
Bir gece
Farkında mıdır
Kaç yüreğe konuk olduğunun
Kendini bir sanarken kendini tek
Farkında mıdır nefeslere dolan korluğunun
Bilir mi ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!