Aşkım Tuğyân Eder Derdim Artmada

Aşkım tuğyân eder derdim artmada
Gene bu dilime söz gelmededir
Kuşlar gurbet ele doğru gitmede
Bülbülden güllere naz gelmededir

Gel bak karar tutmaz gördüğün çağlar
Soldu süsen sünbül, nunufar ağlar
Kızardı kayalar pusaldı dağlar
Bu bizim ellere güz gelmededir

Ehl-i derdin hali, olmaz bir başka
Tıfıl çağdan devamım var bu meşke
Küçük idim yandım ateş-i aşka
Bağrımın başına köz gelmededir

Der ki Cemâl ahım bitmez ya neydim
Dumanım serimden gitmez ya neydim
Bülbüller bağlarda ötmez ya neydim
Virane yurduna toz gelmededir