Aşık Nihani Şiirleri - Şair Aşık Nihani

Şehr-i kabristanı seyreyle gönül
Tuttuğu dünyayı atanlara bak
Elvan libasları giyip gezenler
Çürüyüp toprakta yatanlara bak

Bu nice şehirdir uyumaz uyklar

Kapında olmuşum sâil, ceset içre cân senindir
Bu günâhlar yakar beni, affet şeref şan senindir

Yedi dâmu, sekiz cennet hûrîyi gılmân senindir
Yedi zemin, yedi semâ, arş ile Rahmân senindir

Ehl-i hakîkatte, ilm-i hikmette
Adâlet lâyıktır sevdiğim sana
Evvel şerîatta hak tarîkatte
Muhabbet lâyıktır sevdiğim sana

Sensin tâ ezelde cânlar cânânı

İmâna gel zâlim gurbet imâna
Serimi salmışım aşka, dumana
Yağmur yağsa, güneş çalsa ovana
Şak şak öter bülbülleri sılanın

Ağlaya ağlaya yollara bakar

Mürşid-i kâmilden söz guş etmesem
Anadan emdiğim şîr hatırlanır
Mehrubân Afgan’da ona gitmesem
Kadehler kıpraşır pîr hatırlanır

Gelenden, gidenden onu sormasam

Pinhânda kal cânân, çıkma ayana
Korkarım yâd elden söz değer sana
Nâzik tenin dayanamaz tabana
Seherin güneşi tez değer sana

Hûrî, melek midir yâr senin soyun

Ey gönül fânî fenâdan yeter usanmaz mısın?
Bin yaşasan âhir ölüm, sözüme kanmaz mısın?
Ger günâhın çok olursa yakarlar zebâniler
Nâzik tenin düşse nâra, sen seni yanmaz mısın?

İstediğim Hakk rızâsı, kan ağlar çeşm-i didem

Yaşasın Osmanlı padişahımız
Kazandı vatanı, şükrânımız var
Her yana açıldı, gitti râhımız
Mekke, Medine'de yatanımız var

Medine'de yatan Habîbi Muhtar

Bin üç yüz kırk dörtte ettim azîmet
Kızlarkayası’nın suyunu gördüm
Lezzeti zemzemden kalmış alâmet
Dolduran sâkî’nin muyunu gördüm

Bu kaynak kalecik karşısındadır

Dinmemiş akıyor anamın kanı
Dostlar hele gelin toprağa bakın
Şühedâ ölür mü, yücedir şanı
Dökülen kanlara, allara bakın

Döküldü kanımız bak neler oldu