Aşık Nihani Şiirleri - Şair Aşık Nihani

İnanma dünyanın fendine yâhû
Bunca kahramânı, yedi kara yer
Evliyâ, Enbiyâ cemi peygamber
Nice Nebileri, yedi kara yer

Bu devr-i dünyadan umulmaz vefâ

Dört bin beş yüz kişi gönüllü erler
Öz vatanda şirin cânlar bizimdir
Tahsin Yazıcı oğlu Paşamız derler
Din ulusu, bu aslanlar bizimdir

Şahap Gürler Paşa teftişe gider

İmsâk vakti bir ses geldi guşuma
Yangûnum; yanımda ötüşün kuşlar
Birinin sedâsı geldi hoşuma
Derdim pek derindir, soruşun kuşlar

Bu nasıl yangûn ses, bu ne figândır

Kendi kadri kıymetini bilmeyen
Altın olsa, kıymetini pul eyler

Aşık Nihani

Kaynak: Zekeriya Gedik; Aşık Nihani Divanı

Zâlim felek sana nettim neyledim
Düşman kılıçları, çal-hâ çaldadır
Bardız Dere hâlin yanıp söyledim
Kimse yol öğretmez, eyce yaldadır

Bu otuz harbine cân mı dayana

Ganî Mevlâ’m budur senden niyâzım
Dertlileri devâsına kavuştur
Aklıma düşende sızlar yüreğim
Hasretleri sılasına kavuştur

Geceler subh’a dek eylerim zarî

Her vakti seher olanda
Tevhid okur lisânımız
Cezbesi câna dolanda
Kuvvetlenir imânımız

Boş sanma vakt-i seheri

Gel hâzık-ı lokmanım gel, gör sînemde neler var
Al hançeri, vur sîneme, dar sînemde neler var
Mest-i aşkın hayrânıyım, kan ağlar çeşm-i didem
Al hançeri, vur sîneme, yar sinemde neler var

Aklım alan bir mâh-i veş, hasret ile nâr sînem

Dinleyin ahbâblar tarîf edeyim
Pek müşküldür âh-u zârı gurbetin
Başım alıp ne diyâra gideyim
Derdi gamdır bu diyârı gurbetin

Gurbetin kahrını çeken diyemez

Bir güzele mübtelâyım, başka yâr olmaz bana
Bülbülüm, her gonca için âh u zâr olmaz bana
Ülfet etsem ağyar ile kendi kadrim bilemem
Korkarım cânân yanında itibâr olmaz bana

Gece gündüz aktı yaşım, gülmedim dünyada ben