Aşık Fani Şiirleri - Şair Aşık Fani

Sanki dünya durmuş, başım dönüyor.
Kınamayın beni, yardan ayrıldım.
Alev alev olmuş içim yanıyor,
Kınamayın beni, yardan ayrıldım.

Bir kara sevdadır, aldı yürüdü,

Geçmişi tertemiz yarını berbat
İçi kof kabuğu düzgün milletim
Yüzeyden mükemmel derini berbat
Kasılmış vicdanın sezgin milletim

Özünde ihanet derde bulaşır

Bu dünya hayatı bir imtihandır,
Yılmadan,bıkmadan,bezmeden yürü!
Evvela nefsini uyar uyandır,
Gaflete dalmadan,sızmadan yürü!

İradeni kullan,gerisi ziyandır.

Fukaralık bizim alın yazımız.
Derdi, çilesi bin küsur babamın.
Kurak geçer baharımız, yazımız.
Kazancı bir çuval mısır babamın.

Tenhalarda sefil durma yiğidim,
İnsanlığa haykır, bağır kardeşim.
Haykırmazsan durmaz benim ağıdım,
Yumruğunu göğe değir kardeşim.

Miskinliğin sana zarar getirir,

Duydum bahar gelmiş; bizim ellere.
Lale, sümbül sarmış gonca güllere.
Koç yiğitler, katar katar yollara.
Gurbet eldeyim, nasıl edeyim, bende gideyim.

Badem çiçek açmış, kuzular meler,

Ben Âdem oğluyum insan severim.
Fakir, zengin demem, şânına bakmam.
Eğer ki: insansa her an severim
İyi, kötü demem kanına bakmam.
Birine bizdendir, bencidir demem;
Birine sizdendir, sencidir demem;

Dilim dilim olan dünya nimeti,
Tazesi alınmış kart bana kaldı,
Soymuşlar dışını,özü yemişler,
Çiğnenmez kabuğu sert bana kaldı.
Saraylar yapılmış beyler oturur,
Her biri bir yandan malı götürür,

Bu ne kepazelik, bu ne rezalet.
İnsanlığın bitmiş, güya’dan başka.
Ne namus, ne ahlâk, ne de fâzilet,
Neyin kalmış bozuk mayadan başka.

Müslüman çocuğu Fatma’dır adın;

Henüz bedenime, ruhum nüfuza,
Başlamadan derdi sıralamışlar.
Katipler bakıyor, Levhu Mahfuza;
Kader defterimi karalamışlar.

Binlerce ızdırap cana yüklendi,