Arzu Öztürk 2 Şiirleri - Şair Arzu Öztürk 2

Arzu Öztürk 2

Gel!
Vakit gençliğin gece yarısı
Yürek volkandan bir top
Sığmıyor yurduna
Gel de bir yer yap
Bütün şarkıların gözü yollarda

Devamını Oku
Arzu Öztürk 2

Kalbimin dizlerime düştüğü eksenime paralel adımlarımla ilerleyişimde sadece saatlerin bitimine doğru yol alan atışlarımla vuruyorum kendimi..' tutmakta zorlandığım kalemim kayıyor parmaklarımdan bilincimin dışında akan aklımın kalıntılarında neredeyim bilmiyorum. bildiğini yazan biri değilim. hiçbir şey bilmiyorum. yansımaların oluşturduğu gölgeye bakıyorum sadece bir beyaz peçete ve artık nerede olduğunu bilmediğim bir suret ve habersiz bir rüzgar ayazıyla yakmayan'..siyah kanatlarıyla cama vuran şu sinekten farkım yok benim cama vurup yere düşüyorum ve hala kalemi tutamıyorum parmaklarımda. mavinin özgürlüğüne bulanmış bir rengi var sözde ve ben anlamam hiç neden özgürdür mavi olan ve neden hep mavidir denizler, neden mavidir gökyüzü. bilimsel demeyin bana hissel düşünüyorum ve istemiyorum teknik bir açıklama'.. eni konu kalemde mavi işte ve ben kanıyorum ucundan akan masmavi mürekkebe. hep kanıyorum bildiğimi sandığım hayatın içerisinde.
işte yine o gölge ezberimi bozan ki habersiz fanusumun dibinde ve benden daha görüntüsüz sessiz bir film kocaman gürültünün orta yerinde'..

bir yaprak düşün demişti bana yarısı yeşil ve diğer yarısı kurumuş' bir yanım yeşil ve bir yanım çoktan kurumuş' birr yanı yeşil birr yanı kurumuş yaprak'.. konuştur dedi onları. yazık! ne çok susturmuşum' oysa her gece o sokak lambası dolunaylığında onları seyrediyordum ve aklımdaki resimleri. ben konuştuğumu-konuşturduğumu sanıyordum ama'.. ama'.. aması yok işte tecrit-i halimden mütevellit bunlar' biliyorum'… şu kırmızı tuğla ne kadar derin uykusunda ve üşümüyor da. bense gözeneklerine sığacak kadar küçüğüm ve gökyüzüne kaçıp gidecek kadar istekli.

suretin cama yaslanan ve ben seni seyrediyorum. dışında ise bütün rüzgar kavramlara karışmış' içerinin dışarıdan bir farkı yok'..

Devamını Oku
Arzu Öztürk 2

Saçlarımı kestim. Emanet ettim bir makasın keskin yanlarına. Kesilirsem hafiflerim sanıyordum ama sandıklarımdan daha ağır geliyormuşum kendime. Saçlarımı her kestiğimde yeni bir ayrılık doğuyor yüreğime. Saçlarımı kestiğimde bir ayrılık konuyor parmak uçlarıma. Avuçlarımdan uçup gidiyor yakaladığımı sandığım. Kestirdiğim her tel yerini yokluğa bırakıyor. Yenilenecek dediğim her şey zamanından önce eskiyor. Sararıyor defterler, sararıyor yüzüm, sararıyor hüznüm. Başka renklerin özleminde doğacağımı sandığım sabahlarımda güneş yok. Yağmurlu ve sisli bir güne uyanıyorum gün gün. Kangren olmuş yüreğimden kan damlatıp hayata dönmeyi yeğlerken kararmış damarlarıma dolanıyorum. Bunca zifiri sessizliğin bir gürültüyle biteceğini bekliyorum. Her gün bekliyorum kıpırtısız fakat bekledikce zamanın infazına yeniliyorum. Yargılarken ve sorgularken hayatı sorularımın altında eziliyorum. Ezik bir kalp ne işe yarar kendine bile yetmiyorsa, nefes almak bu kadar güçken nasıl başka bir kalbe nefes verir. Dokunduğum her şey yara alıyorsa, kendi derdinde daralıyorsa nasıl başka bir kalbe iyi gelir… Ferman keser kendi kendine fermanları bile okunmuyorsa… Yazılan her şey yazıldığı yerde kalır kimseye dokunmuyorsa….

Saçlarımı kestim… Yere düşen hiçbir tele bakmadım bile… Her tel yüreğimden düşen parçalardır bilirim. Acıtır… İnsan bir makasın, bir bıçağın, bir usturanın soğuk metallerine bırakıyorsa kendini nasıl pamuktan düşler kurabilir… Düşler beyaz ve uçucu şeylerdir gökyüzünde, hafif bir rüzgarla dağılabilir…

Saçlarımı erken kestim vaktinden çok önce… Sırtımda bir kanat misali taşıdığım teleklerim yok. Kırıklarını aldırmak için emanet ettiğim, kırıklarımdan çok ötesini alıp gitti. Şimdi ne ona ne de başka kimseye hesap soramam, hiçbir teli yerine döndüremem. Uçamam da artık, kuş olduğumu sanmışım ne garip…

Devamını Oku
Arzu Öztürk 2

Büyümeyeceksin
büyümeyi özlediğin anlarda bile küçüleceksin
kendi gözünden düşeceksin önce
tamir ettiğin hataların gittikçe çoğalacak
yüreğin büyüdükçe ha kırıldı ha kırılacaksın
günden güne dökülen boyasız bir duvar

Devamını Oku
Arzu Öztürk 2

Bir damla gözyaşının ahdı kaldı bende
Akmayan damlaları biriktirdim içimde
Yağmurlara dolandı ayaklarım gidemedim
Ben hep kaldım sende...
Şimdi her mevsim yağmur yağıyor buralara
Kalbime gözüme göz yaşlarıma karşı

Devamını Oku
Arzu Öztürk 2

Şimdi nerede bıraktıysam beni
Nerede terkettiysem kendimi
Nerede unutmuşsam yüzümü
Dönmüş surette ki sabahımı soruyorsun
Oysa geç'e kalmış gelişlerin hiçbir anlamı yok...

Devamını Oku
Arzu Öztürk 2

Yağmurlar hüznümün kenarına çiselemiş
Kaldırımlarda ıslak adımlar
Gecenin karanlığına dair tüm sözler yok olmuş
Camlara vuran her yorgun damla, içimde bir gözyaşı
Süzülmüş yanağımdan yalnızlığıma
Kol kola girmiş kederlerim,bir ıslık tutturmuş

Devamını Oku
Arzu Öztürk 2

Yorgun gözlerinin mahmurluğunda
kaç kez dolaştım kimbilir
Kaç uykusuz gecenin ızdırabında
parmaklarım sızladı
Şimdi sensiz günlerin esmer yasını
tutarken benliğimde

Devamını Oku
Arzu Öztürk 2

Ben seni aramayacaktım
parmaklarımın haberi bile yoktu senden
sesine değmişim
kimseye ait olmayan bir saatte
sana gelmişim

Devamını Oku
Arzu Öztürk 2

Hep ötekilerdi
Yüzünden yüzümüzü esirgediğimiz
Biz esirgedikçe
Onlar öteki bildi bizi...

Diye diye, sana sana, öte öte

Devamını Oku