Umarsız kalp ağrıları nüksetti
Yine hazan yaprakları içimde
Dökülen her yağmur damlası
Ruhuma,hüznüme,kederime...
Ah hasret!
Kumu ince bir sahilde
Çakıl taşı toplamanın zorluğu gibidir hayat
Bulduğunu tekrar sahile fırlatmak kadar yorucu
Sudaki her halkada
Sevinmek gibi hoştur yaşam…
Biz bu siyahın içinde beyaz çiçekler aramıştık
kenarı sarı
ve hüznün damgasını yemiştik daha en baştan
bu yollar bizim değil demiştik evvela
sonra çıkılmamış yol bizim hiç değil deyip
kaptırdık kendimizi bildik yada bilinmedik
Öyle bir anda gel ki
Tüm korkularım bitsin
Tüm karanlığın hüznü,seninle gitsin
Her şeyi sevdir bana
Seninle tüm kederi öldür
Başlamak ruhumda çocuk gibi
Sen yılgın kalbime alışamazsın
Çekip te çıkaramazsın beni hüznümden
Aydınlık gecelerin yıldızları eksilir
Güneş küskün doğar benimle
Çekme beni en iyisi...
Su gibi derin,ses kadar yakın,
Bir ağrı kadar içerden....
Rüzgarlarınla esiyorsun bu gece
Bir at'ın soluğunda koşuyor zaman
Suretinin gölgesinde beliriveriyor
Ve kelimelerinde biçimleniyor hayat...
Yaşadığım şu anımda gözden geçiriliyor hali vaktim
Durulmuş içimin meydan okuyan tavırlarına esirim bugün
Hesap sorulmak için toplanmış bir araya
Bense kölelerin kaçışlarındayım
Yer gök inlemiş bugün duymamışım
Sessizliğin prangasında
Uyan artık gözlerim bahar vaktidir
hazan geçti artık gülme vaktidir
susmuş bülbüller dile gelsin nihayet
güllerin zamanı açma vaktidir...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!