Tuhaf,
Çok tuhaf bir kovalamacanın içinde
hülyalarımıza oturttuk yaşayamadıklarımızı
yaşam, bir kovalamacanın içinde
düpedüz aldatmaca
Sözü yormadan döndük
döndürdük
Sözü yormadan durduk
durdurduk
Söz keskindi
Biz sözden keskin
Yorgun dalgalar gibiyim
Her fırtınada karaya vurmaktan
Her vuruşta
Önce çarpıp
Sonra kırılmış dalgalar gibi
Alıp başımı gitmelerden
Bir sevdanın hangi katında dolaşırsın
Hangi odaları hangi kapıları açıktır sana
Bir sevdadan yana mı olmadı şansın
Kimler gelir kimler konar yurduna
Bir masala kattığın bunca insandan
Günlerimiz sitemli çocukluktan kalma
hep ağlamaklı ve gözyaşları kaçırılmış
yarım yamalık bir umut
inadına
neden inat ettiğini bilmeyen insan kalabalığı etrafında
ve günlerimiz
Yaşanılan onca zamandan
Geriye kalan
Koskocaman bir hiç
Ağzına kadar dolu
Dibine kadar boş...
Biraz karıştırırsın elindeki kadehe şiiri
İşte bir mezelik şarkı daha
Şimdi iç gitsin kederini...
-Ölümüne yazdığın mektuplarını
kimse açmayacak
kimsesizliğe gönderdiğin anılarını okumaya
bir şahit bulmayacaksın
kelimelerinle işlediğin
ve bir daha olmayacak duygularının ucunu yakmaya
özlenen bilmez ne denli özlendiğini
her sabah her akşam
sızan arayış
gözlerde katmer katmer katlanırken
özlenen bilmez
bilemez ne denli özlendiğini
Sen,
Acımasız kalbimin dil bilmez sahibi
Yosun tutmuş sevgilerin
Derin yalnızlığı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!