Sen ellerim, sen gözlerimdin
Yüreğimde sana yol alan bir ömür vardı ;
Kurak bir toprağın üstünde yürür gibi.
Gün uzağında biterdi
Ama yine de senden öteye gidemezdi
Sen gelince
gönlümü bir heyecan kaplıyor inceden ince
kendimi nereye koyacağımı bilemiyorum
Gözlerini düşünüyorum;
Gece gibi yanımda
Gece gibi kanımda.
Bu nasıl bir baş dönmesi ;
İçimde yakıyor masmavi ateşleri
Öyle kolay değil seni unutmak;
Yokluğunla üşürken hayalinle ısınmak
Özlem yalan, hasret yalan deyip
Onca anıyı silip
Koca bir kenti mazisiz bırakmak.
Özlediğin şehir olsam
Bir deniz kıyısında
Yamacında zeytinlikler
Ve dağ çilekleri
Ellerin, gözlerin dokunur gibi...
Saçları,
elleri,
yüzü değildi,
ilk anda içimi titreten
sesiydi sadece;
dinlendiren,
''Aç mısın açıkta mısın? ''
diye bağırdı adam.
Ve doydu kadın...
İki damla yaş öptü gözlerini o an
Ferdi Özbeğen Anısına...
17 Ağustos 1941-28 Ocak 2013
Ve sen gittin!
Güfteler sustu
''Sol yanımdan sağ yanıma mektup var ''
Neydi aradığımız
Sözleri yakıp
Neydi günahıyla yıkandığımız




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!