Arzu Karadoğan Şiirleri - Şair Arzu Kara ...

Ahmet'i, Mehmet'i, Mustafa'sı
Alınları ak,yüzleri kömür karası
Gündüzleri gece,ufukları karanlık
Güneşle vuslatları desen bir anlık
Elleri kirli, yürekleri tertemiz
Böylesi bir ölümü haketmemiştiniz...

Derinden yananı üfleyerek söndüremezsin!
Ateş küle döndüğünde,
insan ise öldüğünde soğuyor usta.
Arzu Karadoğan

Gündüzü güneşe dönük
Gecesi serin
Ne giyeceğini bile kestiremediğin
Kararsız bir mevsimdi Mayıs
Ne üşütüyor

Kalbinde imanın ulu kubbesi
Ne kadar kutsi, ne kadar mübarek
Sarsıyor semavatı yerinden
Ve her köşesinde ayrı bir mabed
Beş vakit ses veriyor derinden
Döküyor huzuru bir bir avucuna

Gözlerin düşer gecelere
Siyah...
Yastığa, uykuya ve şafak ıssızlığına
Her sabah gözyaşımı taşır
Sessizliği bölüp, pencereme konan kuşlar
Ve o an

Anladım ki hiç sevmemiş beni
Hiç geçirmemiş aklından
Düşmemişim hiç düşlerine
Ne bir kere ağlamış benim için
Ne değmişim gülüşlerine...

Gözlerim yoksun halde uzaklara dalarken
Bir bakışın içinde tam da sevgi ararken
Karşıma çıktın birden
Yeniden doğdum küllerimden.

Hadi

Merhaba can özüm merhaba !
Seni canımda, ruhumda, yüreğimde taşıyorum
Yokluğunun adı hayatsa eğer
Sensiz ömrümü ikiye bölüp
Boş bırakılmış evler gibi yaşıyorum

Seviyorum !
Dışarıda titreyen kış,
İçimde bahar
Varsın kar saçlarıma dolansın.

Gelen gider bu dünyadan

Yoldaşını niyazın, niyazını himmetin bil

Konan göçer bu dünyadan