Yaşam dükkan değil ki
Kepengi kapatıp gidesin
Geride çoluk
Geride çocuk
Geride muhaliflerin
Bırakamıyor insan
Dilinde dondurma beyazı
Hayalarında sancı
Büyük
Bir şeyler var içlerinde
Direnen insanların
şimdi gece
şimdi uyumak vakti
dudaklarını ısırarak
büzüşerek yatakta
sabahı beklemek vakti
Bu sabaha karşı güneşi
Jiletin değdiği yerde kanı
Sarışın tarlalardan başağı
Terli topraklardan teri
Çorap söküğünden kokuyu
En karanlık gecelerden siyahı
Bu memlekette perdelerin kapanmadığı, kapıların sürgülenmediği akşamlar yok artık
Çok değiştik
Yıldırım avuçluyor zenginlerimiz
Bir izmarit gibi ölüyor fakirlerimiz
Gözlerimiz ve pusulalarımız şaşkın, dönüyorlar avare
Serçeler kartalları sevmez
Akşam yemeklerini erken yiyenleri
Sırtı pek
Karnı tok olanları
Serçeler kartalları sevmez
Islık çalmadım
Gitmedi elim ağzıma
Futbol oynamadım
Ne bir kadınla yattım
Ne de bir erkekle
Temizim melekler gibi
Niye “burada” değil de “orada” sın
Kavak kadar uzun değil de
Çınar gibi derin
Benim değil de onun
Martıları emziren deniz
Ana değil de elleri çatlamış
Çocuk aldırdı sevgilim dün
Nur topu gibi bir “ hiç”
Benden mi?
Benden değilse kimden?
“Kardeşim” dediği o herifin mi parmağı var bu işte?
Güvensizlik işte
Çevremizde olan her şeyi “ doğal “ görme eğilimindeyiz
Bu eğilim gelecekte olacakları da kapsıyor
Gökyüzü neden “ mavi “, kırmızı değil de mavi
Özellikle o renk seçilmiş
Bilmiyoruz
Bir iyimserlik işareti mi bu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!