şair yürüyor karlı kayın ormanında
ben ise geziniyorum facebook’ta
sene olmuş 2013
uzay çağı
kelimeler elimde paspare
dökülüyor yıllarım
bir yaşam istiyorum
keyfe keder
taksit derdi yok
ayrıldın, barıştın derdi yok
hükümetin adı mühim değil
doğduğun ülke sana ait değil
çirkin bir şeyi düşün
ya da birini
örneğin gebe bir ayıyı
ananın a….
ya da
ama güzel şeyler de var diyorsan hayatta
İçindeki Çocuk
İçindeki çocuğu öldürme diyorlar
Bu lafa gel de kahrolma
Sokak ortasında gezemiyorsan emziğinle
Hanimiş benim oğlum
Ne dökülüyor bir ses
Ne küçük bir hece
Olmaz olsun
Böyle bir gece
Olmaz olsun
Midye ağzı gibi açılan sevgi
kaşlarını kaldırdı çocuk
hırsla
kız ise ağladı ağlayacak
dudakları dökülmeye başladı
hırsla
bir otobüs terminalinde oluyor bunlar
Garipliğimden hariç tuttuğum
Sana verecek başka bir şeyim yok
Ben sana güneşleri sunamam
Bakma o kadar yukarılara
Kendi yaşlarını döksün gökyüzü
Frizbi peşindeki köpekler gibidir insan
Güneş çapağını çıkarırken
Elinde sefer tası
Yollara koyulan
Etine, kokusuna, kemiğine
Suyuna ekmekler banıp
Sen
Okumak için Isparta’ya gönderdiğim çocuk gibisin
O çocuk
Birikmez, beklemez
Telgraf çekmez
Mektup yazmazdı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!