çocuk parkında oynayan çocukları
hüzünlü bulmuşumdur hep
istedikleri kadar koşsunlar
neşeleri, gülücükleri yırtsın gökyüzünü
hayvanat bahçesindeki hayvanlar gibidir onlar
gelip bir duvara çarpar bedenleri
fakülteden çıkarken
tepeden tırnağa zaman
akıyor ayaklarımın uçlarında
öndeki kızın kalçalarına
takılı avını yiyor gözlerim
doymuyorlar iki tane
Alışamadım
Bu dünyaya alışmış değilim hala
Sen yaşadıklarına ağlıyorsun
Ben yaşadıklarıma
Kaç kez üzerimden geçse de turnalar
Tarçın gibi dağılsa da
Çek arabacı
Güneş dağına gidelim
Yaşam boşasın bizi
Başka adamlarla evlensin
Ölelim
Kaybedecek neyimiz var, arabacı
güzel delikanlıların kollarında uyuyor güzel kadınlar
güneş doğuyor
karlı tepelerin ardında
gemiler ayrılıyor limanlardan
tüm bunlar olup biterken
düşünüyorum
uzak gözlerimizden, ellerimizden ve hayallerimizden
gözlerimiz pislikle dolu çünkü
ellerimizi kesmiş yeşil kitap
hayallerimiz başka şeylerle meşgul
kapanmıyor işte mesafeler
hayatımın en güzel yıllarında
sevdiğim yanımda değildi
neden diye soranlara
aptallığım, gençliğim, kader
hiçbiri değildi nedeni
yanımda olmamayı seçti haspa
En iyi sonbaharda intihar edilir
Bu işin de bir takvimi var
Ölmenin de
Bekliyorum yılın o gri aylarını
Avdan dönen balıkçıları bekliyorum
gitmek ister misin
hayır
kalmak için neden isterim
bu sözleri bir filmde duymuştum yıllar önce
bir kadının saçlarına dokunmuştum
hatırladığım son şey
bir çocuğun ağlamasıdır Hopa
senin yalnızlığın
yorulup sahilde bir taşın üstüne oturduğunda
dilinde bira
uzakta bıraktığın insanları düşünmektir Hopa
eğri büğrü sokaklarında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!