Arif Toprak Şiirleri - Şair Arif Toprak

acemi

gözlerin gözlerimi doğurdu
ellerin ellerimi
yüreğin yüreğimi
yarın sevdaya gebe

barış

kurumuştu
bu çiçekleri mutluluk
gözyaşıyla suladım
besledim, büyüttüm

havada bulut yok

yollarına bakıyorum
kentler yalnızlığa soyunmuş
camların buğusuna adını yazıyorum
hatıralarını kullandığım

eşkal

iki aşk arasında verilen bir çay molası
beklenmedik bir dost mektubu
kaçamak yollar bulmaya çalışan
düşsel bir bulut

aşkı gördüm

ben aşkı geçen gün yakından gördüm
davetsiz bir misafir gibiydi
geceydi
yalnızdı

aşk nedir

tencere yuvarlandı
taşa çarptı
ezildi.
işte aşkımızın

eşitlik

hangi ağız gevelerse ayrılık şarkısını
yada
kim önce giderse gitsin,
geriye yalnızlık kalır

bir kız gördüm
gözleri güzeldi
başka birini gördüm
onun da saçları güzeldi
bir diğerinin yüreği
bir diğerinin elleri

gece mi uzun, hayat mı

sevgisizlik nehrinde
boğuluyorum
yıldızların söndüğü
güneşin kendi köşesine

gidiyorum buralardan
kendimle beraber
kaçamadım
dünyanın en sadık hüzünleri benim
nereye gitsem
benimle geldiler çünkü