Bir dünya var biliriz
İnsanlar doğarlar büyürler ve ölürler
Dahası var fakiri zengini
Bir de sevenler var şu fani dünyada
Bende doğdum dünyaya geldim
Ne anamı ne babamı
Sarı yaprakların döküldüğü
Mevsimi bilir misin sen?
Ağaçlar yapraklarını dökerken
Sevmiştim ben delicesine
Aşkımız sararıp solacak mı?
Hayır, unutamazsın o günleri
Ela gözlüm hiç uzatma elini
Kaşlarının çatışına dargınım
Yıllar yılı beklerken ben yolunu
Usanmadım fakat biraz yorgunum
Hasretlik içimde acı bir yara
Canım çekse varamam ki sana
Ver elini uzat saçının tellerini
Cansın sen bana
O gün gelse de kavuşsam sana
Sabah olur horozlar öterken
Sen bakıyorsun gözlerimin içinden
Ben sana kavuşmuş seninle senleşmişim
Tüm uzaklıklar tükenmiş aramızda
Bir çiviyle sana çakılmışım
Her noktam her şeyim sen
Sen her zaman sen
Hiç uzaklara baktın mı
Gördün mü tabiatın
Ormanın güzelliğini
Dağların zirvesini
Harika kuş seslerini
Dinledinmi derinlerden gelen
Senin bahçende güllerin olsun
benim gözlerim yaşla dolsun
dertli öten bülbüllerin olsun
ne olur gel artık üzme beni sevgilim
bunca sene hasretini çekerim
Hani nasıl anlatsam sana
İçimdeki duygularımı
Bir kitap değil ki okusam
Masal değil ki anlatsam
Bir şarkı değil ki söylesem
Sana karşı beslediğim
Sorma sensiz geçen günleri
Nasıl geçtiğini anlatamam
Seni ne çok sevdiğimi sen gidince anladım
Sensiz bahçemizde ruhunu kaybetmiş
Korkuluk misali
Çölde susuz kalmış bir garip
Hayatın sonsuz boşluğunda
Ellerin cebinde hali perişan
Benliğini kaybetmiş şuuru noksan
Birini görürsen beni hatırla
Aşkın ümidi sararıp solmuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!