Arif Altunbaş Şiirleri - Şair Arif Altunbaş

Ben Filistinli çocuk
Topraklarım lime lime kanıyor
Derinden en derinden
Sızlıyor kan denizi yaralarım
Yeşeren ağıtlarımla tarihimin köklerinden
Taa Yakubun yüreğinden

Dört bir yanım kuşatılmış kapkara
Etrafımda ulumakta köpekler
Sordum seni yaza kışa bahara
Her mevsim hasretle gelmeni bekler

Yeşeriyor göz yaşımla çöllerim

Merhaba öfkemin bağrında ağaran şafak
Gecenin çelik kabuğunu paslı zincirlerini
Bir bir kırarak yürüyen sevda
Sabır taşlarından mevziler örerek
Zamanın rahminde büyüyen çocuk merhaba

Celil Yıldırım‘ın aziz anısına

Acı bir haber kavurur ağustos akşamının donukluğunu
Kara bir ölüm fırtınası eser şehrin üzerinden
Katil kurşunlar ardarda sıralanır
Devrilir bir dev yere dağ dağ yürekler dağlanır

Aşk ehli denize koşan bir nehre benzer
Susuz çöllerde yetişen sümbüle benzer

Konuştulça çiçekler açar her sözünden
Vatanından ayrı düşen bülbüle benzer

Bütün tepelerin zirvesinde
Sensiz bir nefes bile yok
Zirvelerin tepesinde
Bir Sen varsın bilirim
Varlığım gizli bir zerrede
Hep Sana çıkar yollar

Yeni doğan bebeklerin tüm mazlumların
Alınteri ve gözyaşları benim
Ki kavgamın kimyasında gizlidir
Mücadelem direnişim savaşım
Ve zulme başkaldırışım

Uzaklardan yelkenli ile gelir
Bana sahillerden ulaşan sancı
Hasretin denizlerinden beslenir
Içimden atamadığım yabancı

Dokunur derin gözlerin kanıma

Dinle çocuğum kalemimi yüreğimi öfkemi
Bir de ölümsüz kavgamı
Emanet ediyorum sana

Sivrilt sivrilt kalemimi
Önce kendi kalbine

İşgal olan alanlardan
Yalanlardan dolanlardan
Ülkemi kurtar ya Rab
Sahte Kurtarıcılardan

Arif Altunbas