Hangi kitaba baksam konu hep sen
girdaplı bir havanın savurduğu
karanlık gecelerde
uçuşan kiremidi evlerin, sönük geçen saatler
yataklara sığmayan sevişmelerin, ter kokusu.
mum ışığına kalmış korkudan sinmiş yüzler
Artık, sonlara çekilmiş bir yerde
Bulmadık kendimizi, yok gülemedik.
Dilden düşen o en güzel söze
Kalbi harcadık, biz harcadık!
Adsız makamların salah saati
Senle bir sona böyle alıştık, biz alıştık.
Seni yoklar da sevdim ben
Kelimelerle başladı aşk, göz muaftı bu işten.
Sezgilerle sarıldım kalbine hece hece işledim
Yaklaştım gönül denizinin en güzel sahiline.
Seni! Seni Seviyorum diyebilmek
O kadar özel ve güzeldi ki.
Haddimle tanıştım dün... İyiymiş.
Kendisi.
Hiç şaşırmadım nedense.
Sanki ben ona hazırlanmışım gibi
O konuştu, ben dinledim...
Sustuğun da kıyametimi gördüm!
Aklında tutacak değilsin, gereği görüldü...
Mahzenler çok ayrı kalmış gölgelerden
Bir daha
Düşündü konuya nail, hakkını verecek;
Uzun olmuş, yeter olmuş demenin kararında.
Son defa
Sarsan! Hiç sormadan, tıpkı rüzgâr gibi boynuma
Menekşe gibi yumuşak, benimdir dediğim kolları.
Bıraksan üstüme göğün karanlığını yırtan, aya nazire!
Her şeyi birbirinde tutan; o gizli, görünmeyen bağı.
Seninim işte! Senin, ben kokan canına esaretim.
Seninim işte diyen, bu dile ben bütün adları yasak ettim.
Her kaçağını kovalayacak olsan
Çıkmaz bir sokak düşer payına
Paydası derin bir kaygı, bir hiç
Seninle doludur kalbi İstanbul’un.
Nice serin ve dar, hayrete şayan
Hadi ben yüreğinin denizinde ruhuna sarıldım
Aklımı kaybetmiş seninle her günaha daldım.
Çok zor değildi hiç bir şey ne kadar kolay olsada
Yolu bir gönlümüze ikimiz sonsuzu taşıyalım.
Hangi sabah güneş doğacak, senin gözlerinden bana
Şu simsiyah sonsuz karanlığın mahkûm ettiği cana
Ne zaman bakacak o cennet gözlerin, nuruyla akacak
Aşk, o yüceliğin salık verdiği! Kader denen denizden.
Ne zaman dinecek acılardan derlenmiş, fısıltısı kulağımda
Yürek ister seni sevmek uğrunda ölmek ister!
Sığınmadan yalanlara, tokat gibi doğruları
Söylemektir! Gerekirse, sakınmadan canımdan
Seni üzmek! Bir anda, düşünmeden vaz geçmektir.
Sen uyu meleğim, ben tutarım hayatı uyumadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!