Alperen Çakır Şiirleri - Şair Alperen Çakır

Yordun, yordun gene yoruldun üst üste koydun.
Anlamaktan yana akıl kârı değil, bu yorduğun.
Etten kemikten görünen.
Düşünce bir düşünceden.

Ağzımda kalan bir kaç lakırdı.
Şölen: demeç, avizeler takırtı.
Asi senden gelen bir söz bu bedenimde.
Akıl köşküm ellerim dizlerimde.
Şamdanlı gümüş kasede kesik çizik izler.
Orta açık bir tv.

Alem değişti, zaman değişti.
Herşey akıp giderken,insan değişti.
Zamane yangınına kürek salladı.
Cehennem dünyada cehennemi aratmadı.
Sonra kendi hazin sonunu izledi.

Arada gözlerim gibi seni düşlerim.

Yarım bir dünya benim düşüncelerim.

Ben bir ölüyüm sevgi tarlasında.
Beyaz bir kefen kılacak namazımı.
İki elim şahit avuçlarım ağzımda.
İşte ben geldim diyebilmeliyim mezarda.

Emeklemek, yürümek, koşmak gibi aziz bir uğraş.
İnsan, insan kalabilmek asil bir kumaş.

Kaç bin sene
Kaç bir gün,bir saniye.
Acı buram buram burnumda pis kokusu yapışmış.
Çocukların öldüğü bir dünyada.
İnsanlıktan bahsetmeyin artık.

Bende bir hal yutkunmadan tiksindirir.
Ne yediysem hep sende bitirir.

Hiç ile hiçbir şeyin mukayesesi olmaz.
Sabır taşında aşık sınanmaz.

İtiraz ediyorum şimdi Şuan bütün ne varsa.
Yarım arkadaş Herşey bir baksana.
Tamam.
Olmadan bir baktım.
Hep eksik imiş bir yanım.
Tezatlık tevazusu bu artık ne anlarsan arkadaşım.