Alper Kürük Şiirleri - Şair Alper Kürük

Bir çıkmaya görsün sevgi
Yerini nefret doldurur,
Öyle yakıcı bir yel ki
Eser,kavurur,soldurur.

Büyür,azmanlaşır nefret

Sevgi paylaşılmaz ki
Yarımlar bütünlenir
Uyar ise birlenir.

Zorluklar aşılmaz ki
Kolaylık öne gelir

Bak bulutlar yoğunlaştı
Arıyor yağacak diyar...
Sevgilerim bulutlaştı
Arıyor ıslatacak yâr...

Yağmurlar düşünce yere

Yine rüyalara geçişti hayat
Şeytanlar ısıttı soğuk yatakları.
Rüya da olmasa doğrusu ya
Yaşanılır tarafı olur muydu hayatın
Bizcileyin bekârlardan yana?
Sevmek dolu bir hayatın içinde

Ben seni, unutmak için
Sevdim eski sevgilimi,
Bana hatırlattın niçin
Aşksız geçen günlerimi?

Aramıza sen de ördün

Oturup bir sofrada
Şeytanla yemek yemişsin
Ondan bu yana
Onu-bunu aldatmaya sanki
And içmişsin.
O aldananlardan biri de

Sesimi aradım sınıf duvarlarında
Kat kat badanalar kapatmış,
Silinen kara tahtalarda
Geçen zaman silmiş,atmış...

Ayak izlerimi aradım

Öküzün arkasında değişen:kişi
Öğenderelemektir onun hep işi.
Öküzün geleceği tıpkı geçmişi
Bir kez başı kaptırmış boyunduruğa...

İspanya'da yılda birgün o koşturur

Selâmın üstümüzde daim olsun Rabbimiz,
Bizler birer fâniyiz,sizler ey ehl-i kubur
Cenetten birer bahçe olsun kabirleriniz
Etme Rabbim, olmasın cehenneminde çukur.

Bizler her zaman yoksul,sen her zaman bir varsıl

Ölmüş...
Ağlardı durup dururken
Sebebini anlayamazdı.
Niçin ağlarsın? dedim birgün
Gülmek insanlar için dururken...
Acıydı ama gülüverdi bir kez