Alper Kürük Şiirleri - Şair Alper Kürük

Zaman içinde görmüş bakan insan gözleri
Mermerden daha beyaz ve şeffaf güzelleri...
Güzelliği mermere taşımış da elleri
Bir canı veremeden yaratmış heykelleri...

Mermerin soğukluğu sıcaklığa dönüşmüş

Bin emel çağırdım ama
Kimi küskündü
Kimi kuşkulu
Bu yüzden ruhum üzgündü.
Sallasam bir el
Bir sevdiğim gelmez yanıma.

Süt akarken memelerinden bir zamanlar
Çocukla ana ne kadar
Birbirlerine bağlıydılar.
Çocuk büyüdü pekçok
Sütü kurudu memelerin
Bir de hasretlik girdi araya

Bıktım serinliklerden
Bıktım kar soğukluğundan
Bıktım gülmeyen çehrelerden...
Kavurucu sıcaklar istiyorum
Güneş istiyorum güneş!
Her tarafım sıcak

Şu gurbettir beni sana
Hergün daha çok bağlayan,
Hasrettir acılarla
Gönül yaramı dağlayan.

Duy bir hıçkırık sesi

Bir ilkbahar akşamı
Rastaldım bülbülle güle,
Gül darılmış bülbüle
O yüzdenmiş tüm gamı.
Üzüntümü duyar mı?
Bu hüzün içinde ben

Şimdiki siyasette (öp ve dokun...) ilkeler...
Dosta,düşmana karşı öptü diye sevinme
Aşikâre öperler,gizlice neler,neler..
Güvendiğin dalı tut,kuşkulu dala binme
Baştan savma zamanı armut gibi silkeler...

Resmindeki gibi hep gül
Neş'eli ol sevgilim,
Aşkınla yanan şu kalbe
Sevginle dol sevgilim.

Kulak ver yıldızlı gecelerde

Kulağa uzaktır kâlbin duyulmaz
Gel sen yakın olan beynini dinle,
Kâlbini dinleyen pek iflâh olmaz
Son sözünü söyle akıl dilinle...

Yalandır yolların kâlpten geçtiği

Gözlerimde kıskançlığı yanan sigaranın
Kıskansam yeri onu
Dost dudaklarla sarmaş-dolaş...
Böylesine dost dudaklar
Dostça bir nefes çekseydi benden
Zehrimle doldururdum ciğerlerini.