Alper Kürük Şiirleri - Şair Alper Kürük

Elleriyle soğutup dondurduğu ruhuna
Medet beklediği şu ısınan küreyi de
Bu hâle getirendir kaprisleri uğruna...
İnsanın beyni gibi bencildir yüreği de...

Yarattığın ejderden bu ne korku,bu telaş?

Kaybolanı bulmak sevincidir bu
Sana olan aşkın yinelenmesi...
Seni sevmek mûbah, sevmemek tabû...
Dile kolay gelir sevdim demesi...

Yitirip de bulup sevinmektense

A dostlarım ben de varım yarışta
Diye tezgâh açtım aşk pazarında,
Bütün yol bitiyor sona varışta
Değerler yitiyor halk nazarında.

Çare yok,umut yok bu yakarışta

Öyle kördüğüm oldu asla çözülmez düğüm
Alttan yükseliyor yer, üstten çöküyor göğüm...

İkisi arasında sanki cenderedeyim
Dünya mı değiştirdim? şimdi ben neredeyim?

Dünya hayatı sanal
Her insan ayrı kanal,
Bir ticaret ki ver-al
Kâr mı çok? Zarar mı çok?

Fâni sanala eşit

Yavrucuğumuz bastın bak otuz beş yaşına
Allah acı katmasın yuvana ve aşına.
Sağlıktan,saadetten örülmüş bir taç olsun
Yaşayacağın yıllar,uzun ömür...başına....

Yeni yaşın,yaşların...hayırlı,kutlu olsun

Kimi göz üste bakar bakmaz ki aşağıya
Gösterişi sever o düşkündür şaşaaya.

Aşağısına baksa o neler neler görür...
Gördükleri ürpertir,birçok can var sürünür.

Güzelliğin âlemce apaçık bilinirken
İlân etmem gerekir onu ayrıca da ben...

İnan ki söylemesem dilim bana darılır
Seni şiirlemesem elde kalem kırılır.

Attığın kelimeler ayak izlerin senin...
Topla topla onları doldur dağarcığına...
İzlerin bitiminde belirir şûh bedenin
Seveni düşürürsün âniden aşk ağına...

O sevgi hamağında sallanıp uyuyunca

Petek petek balına
Olsaydım arı,
Benzim olur muydu
Balmumu sarı?
Olsa da gönül
Böyle uçarı