sarmaşığın ağaca sımsıkı sarınışı
sevdasından değildir belki
ışığa
daha
fazla
ışığa
kan emdikçe palazlandı zorbalar
ve palazlandıkça azdılar
nekrofil çakallar gibi fırsat kollayıp!
kendi gölgelerinden bile
korkardılar oysa ki
nice devletlu efendiler
desem ki; dünya yanmış
“yanmışsa yanmış, ben mi yaktım! ” diyeceksin ya
demem...
2006/
etle tırnak gibiydik bir zamanlar
etle tırnak gibi sarmaşık kardeş
siz ettiniz
biz tırnak!
siz ettiniz
biz tırnak!
histerik bir sevda sığınağıdır içrem
her kim inkar ederse lal olur dili
ki suç sayılır imgesi birazda küfran
kırlangıç göğsümün karasularında aşk…
demirden pervazlara tünemiş yarı mülteci
--------iri siyah bir lekeyim, kar beyaz yüzünüzde!
muharrem, öyle günahsız bir bebek
anasının koklanmamış kır karanfili
yorgun bir babanın iki büklüm sırtında
un çuvalında taşınan körpe cesettir!
öte'kine bulanmış lanetli coğrafyaların
mayınlar döşenen çöldeniz kıyılarında
siper olurken öyle büzülmüş gövdeleri
hayalet uçakların, misket bombalarına
seherden
gündüzden
__________“yurdum benim, şahdamarım…” ahmed arif
hüzzamlı sabahların ıpıslak serinliğinde
buğulu çayırlara sinmiş fesleğen kokunu
bırakıp
ardım sıra
_______________________uçurtmasız çocuklara…
ahhh, bir çırpıda ölüvermek üzre doğmuşuz meğer
yumulmuş gözleri önünde, duyargasız yeryüzünün…
yaz uykusunda avlandık ise kimyasal mermilerinizle
Kerkük'lü Türkmen bir baba ve Kürt kökenli bir Anadan olma Ahmed Arif, 21 Nisan 1927’de Diyarbakır’da doğdu. Asıl adı Ahmed Önal’dır. Ortaokulu Şanlıurfa’da, Liseyi Afyonkarahisar’da yatılı olarak okudu. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümü öğrencisiyken iki kere meşhur TCK 141'ye muhalefetten tutuklandı. 1940-1955 yılları arasında değişik dergilerde yayınladığı şiirlerinde kullandığı kendine has lirizmi ve hayal gücüyle Türk edebiyatındaki yerini aldı. Türkçe’yi en iyi kullanan Şairlerdendir.
Şiirleri; Beraber, İnkılâpçı Gençlik, Meydan, Militan, Kaynak, Seçilmiş Hikâyeler, Soyut, Yeni a, Yeni Ufuklar, Yeryüzü dergilerinde yayımlandı.
Şiirlerinde ezilen insanlardan yana kesin tavır koyarak, hayatın karmaşası/kuşatması altında yeryüzüne dağılmış tüm ezilenlerin/mazlumların/ötekileştirilenlerin kardeşliğine özel vurgu yapmıştır. “Hasretinden Prangalar Eskittim” adlı kült kitabı 1968'de yayınlanan şair, Ankara'da yalnız yaşadığı evinde 2 Haziran 1991’de geçirdiği kalp krizi sonucu yaşamını yitirdi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!