Minareler gökyüzünün şakağını çizerken
Çehresi esir alınsa bile yeryüzünün
Bulutların gözleri ezanla dolar
Şakaklarına acı yağarken ümmetin ey gökyüzü
Vicdanımız horluyor ve baskasi vicdanimiz var diye rahatsız oluyor
Ve zulmün koynun da uyuyor, merhamet ve çiçekler
En sesli bir ölümle uyanıyor, Güneş
Ayiliyor mahkemeler, yüzünü yıkıyor hakimler
Sırtıma çöreklenmiş, yolun ağıdı ve yolun acısı
Ayaklarım da beklemenin yüzü somurtuyor,vedaya karşı
Resmi bir yol da karşılanıyor, akşamın uğultusu
Yuzumle savaş halin de aynalar, ben olmanın ağırlığı altın da ezilen utanç çiçeklerini koklayarak
Anlamin yokluğuna ortak zulm
Gönüldaşlarımın siperlerini izliyor, münafık medya
Umursanmayan bir zevkle lanetleniyor, tencerelerin dibi
Eyleme geçmek için sesleri kaşıklıyor kulaklar
Göğüslüyor kelimeleri, hep ucundan tutulan izlerin mazisiz elleri
Namahrem bir zulüm insanin, insani sevmemesi
Susmanin eline bakan, anıların gözleri
Meydan da sustuk hepimiz dar ağacında kelimelerimiz
Herkesleşen bir agitir, hiç kimseye söylenmeyen feryad
Parmaklarla işaret edilen, kapıdan çıkamayan ölülerimiz
Zaman, yanılgı ve gelinliğin gelini
Hayal kalesine gol atamadı gerçekliğim
İmkan ve mümkün, yitirdim urgan ve ipi
Yeni doğdum
Damat elbisesini öldürdüler içim de
Öyle işte
Devinip kamburuma bulutları indirdim
Sular seller gibi ıslattı gözyaşlarım istanbulu
Duvarlarını arşınlıyorum, ömrümün
Önyargılarımı var eden putsun
Sınırlarını anlamlandırarak mimli bir ağrının
Ucundan ölür şiirler annelerin kuruyan ağızların da
Kimliğin yasın da değişen ve annenin ardından
Anlamın ağrısıdır ve anlayanın yokluğudur.
Anlarsa kısık ateş,mavinin sürüncemesini
Sadete gelemeyen bir zamanın, saadetin de aranıyorsa anlaşılmak
Beni duyacak bir kulak mıdır, vakit
Vakit, Vaktin gönlüme karaladıği bir veda
Üstümü çizen kiralik katil, gözlerin
Beni her yer de bir başkasıyla vurdun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!