Sen gülerken gözlerinin
Gülmesini özledim
Sen gül yine
Ben şarkılar söylerim
Sen gel yine
Yüreğimde kal yine
Seni sevmekle başlardı günlerim
Seni özlemekle sona ererdi.
Bir güneş gibi doğar yüreğime
Seni düşlemekle başa dönerdi.
Seni sustum geceye
şaşkın ve uykusuz bakışlarında
kaybolup
meczup yüreğimde aşk olup
sokaktaki yalnız bir kedi gibi
kaldım oracıkta
Ben ne zaman değer versem
Ve birini sevsem
Kendimden canımdan kanımdan görsem
Çekip giden sevgili yüreğimi kanatıyordu
Bir arkadaşım işte böyle diyordu
İnsan olmak anne, ne garip şey
İhsan verilmiş ki üretiyoruz çılgın gibi
Sanayi bölgesinin orta yerinde
Sosyalleşememis tesisinde
Herkes bir koşturma içindeyken
Telefona yapışıp kalmak gibi
Adalara Karşı Oturdum
Durdum mu Durdum!
Kayığın Birine Binip Çok Gidesim
Geldi mi Geldi
Bir Türlü Karar Veremedim
İyi mi
ÖYLE-1-
Öyle sen
Senin sana ben dediğin sende olan sen midir
Benim sana sen dediğim bende olan sen midir
Öyle değilse
Bu dünya malı, bu servet, senin ben dediğinin değilse
Ben yokken sana yeten evren vardı
Tüm evren yüreğine sığardı
Sen gittin,
Bak saçlarım da ağardı
Aklıma söz verdim
Bekleyeceğim yine.
Seine’e baka baka döndüm Eiffel'in üstünde
Paris’ti yer gök
Sacro Cuore ‘ün ressamlar meydanında aklım kaldı
Gözlerim konuşan köprülerin aksine daldı
Notre Dame bu şehir kadar kutsaldı
Aşk yoktu aksine
Eski bir binanın önünde
Demlice bir çay elimde
Karşımda Haydarpaşa Garı en telaşlı gününde
Rıhtımda insan kaynıyor
Gören de bir şey sanıyor
Martılar yüreğimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!