Gece bastırırken acıları
Sahile vurmuş ölü balıklar gibiyim.
İçimde kıpırdayan sessizliği
Gözlerimle yutar gibiyim.
Poyraz dondururken sokakta gölgesiz kediyi
Benliğimi secdede tutar gibiyim.
Bir ben miyim kendinde
Gören kendini
Bu aydınlık üzere duran
Yeryüzünde.
Yani aşktan yana ne varsa
İşte sığındım yine geceye
Kabullendim yalnızlığımı
Her şey yolunda gibi,
Tutkum sanadır
Deniz feneri.
ben dün gece seninleydim
üstelik yoktun yanımda
seninle sarhoş oldum
düştüm koynuna karanlığın
canımı sana verdim
düşlerimi
Güne seni sevmekle başlarım
Her sabah
Bahçedeki şeftalinin, eriğin
Dallarına konan serçelerin
Cıvıltısına uyanır,
Herkese günaydın derim.
Önce radyasyona bulanmıştı herşey
Mavi,yeşil,beyaz
ve çamur
sonra kırmızı
radyasyona bulanmıştı
yağmur yaralarımızın üzerine yağmıştı.
Sana bıraktığım,
bende kalan kokuna karışan kokumdu diye
düşünmene neden olacak bir yalnızlıktı işte.
Sıra dışı bir gün müydü,
gölgelerini üzerimize kapayarak biten.
Üzerimde izi kaldı günbatımının.
Sen alıp gidince seni
Kuşlar da gitmediler,
Kaldılar
Çift kanatlarıyla denize daldılar
Peşinden ağlamadılar
Sen alıp gidince seni
Sen çok uzaktasın
Sahiller ıssız şimdi
Ben çok uzakta
Sahiller bizsiz şimdi
Ve sen bir zaman daha yalnız kalacaksın
Sen gidince bu benden
Sanki içimde bensiz kalmış gibiyim
Elimde değil beni üzdün işte
Bu yaptığın iş değil.
Susuz kalmış ova gibiyim
Aklım almıyor artık aşkı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!