Ali Özkan Asafoğulları Şiirleri - Şair A ...

Ruhuma aktığın ilk günden beri
Adımı durmadan andın mı sen de
İsmini demekten oldum serseri
Adımı durmadan andın mı sen de

Bir umman ki;
Uçsuz bucaksız
Tokmak örse değince
Erince zaman
Ayrılığın
Vakti gelince

Canım
Aklım ziyanlarda
Gözbebeklerim ıslak
Düşlerim zindanlarda
Umudumun kalbi delik deşik
Cehennem yangınlarına birkaç adım kaldı

Gece başladı yağmur
Sabahla kucaklaştı
Ve tüm gün bulutlar
Bıkmaksızın ağladı
Yeryüzüyle gökyüzü
Doyasıya oynaştı

Düşlerimde seni sardım
Sevdam pür neş’e
Başımı göğsüne dayadım
Yüreğimi gözlerinle dağladım...
Yareme dudağını tuz bastım...
Yandım...

Unutmuştum seni büsbütün
Ta.. çocukluğumdan kalma bir yara izi gibi…

Bulutlara kördüğüm salıncaklar bağlamış,
Gönlümü,
Mavi iklimlerin,

O kadar söyledim dinlemiyorsun
Gitmiyor bir türlü hoşuna kalbim
Yaralısın lakin inlemiyorsun
Ne desem sana ben boşuna kalbim
Gitmiyor bir türlü hoşuna kalbim

Gözündeki jiletle
Soluğumu kesen yâr

Kında saklı sabrımı
Bileyen Rabbe dönüp

Gece,
Söyle bana!
Nedir geriye kalan?

Zaman,
Çalarken çocukluk düşlerimizi yıllardan

’’Geçer...Geçer...Geçer...
Daha öncekiler gibi
Bu da geçer
Neler neler geçmedi ki
Yine düşer
Deli divane gönlüm