Ali Osman Yılmaz Şiirleri - Şair Ali Osm ...

Güneşe aşık doğa,
Yağmura hasret ağaç,
Yarına gebe kadın,
Aşk için savaşan erler,
Sevda şarkısı söyler,
Kızıl güle,bülbüller.

Kahrolası yalnızlık,
Yine girmiş koynuma,
Uyanır uyanmaz kollarımda,
Sarmaş dolaş sarılmış,
Yalnızlık bedenime.

Deniz kıyısında,akşam vakti,
Yakamozlar parıldamakta.
Seni düşünüyorum sahilde,
Torbama yakamozları doldurup,
Eve dönünce arka bahçeye,
Yakamoz ekerim belki.

Sen aşk nedir bilirmisin?
Elbet bilemezsin.
Beni hiç sevmedin ki;
Şimdi ağla, ağlayabildiğin kadar,

Boy pos sende, güzellik desen sende,

Sevdiğim kadın,
Çılgın denizler gibidir,
Karanlıkların ötesinden,
Rüzgarın önüne katılır,
Çılgınca koşar gelir,
Saldırır köpük köpük,

Sevda dediğin bekletir,
Aşk acısı inletir,
Sevmeye gör bir,
Bülbül eder kırmızı güle,
Ne ağıtlar yaktırır dile,
Her gece yıldızlara,

Senin için,
Tuttuğum dilekleri,
Ne kadar yalvarsam da,
Rüzgar,oralara götürmüyor.

Bende söyledim,

Yine sızlıyor yaram,
Aklıma sen geldikçe.
Düşlerimde her gece,
Seninle yaşadıklarım,
Seninle sevişmelerim,
Ve seninle isteyip de,

Kırmızı gülün çevresi,
Dikendir,har’dır,
O güle yalnız bülbül mü?
Sanırsın ki yanandır.

Can'a,sevdiği canandır,

Kızıl aydınlığın başladığı,
Her seher vakti ufukta,
Yeniden doğar umutlarım,
Sensizlik denizinin ortasında,
Bocalarken çaresizce,
Asılırım küreklere hırsla,