…Eski Konak’tan Yeni Bina’ya Nasihat…
Hey gidi dünya hey…
Yıllar da ne çabuk geçiyor,
hissettirmeden su misali…
Küçük insanın küçücük omzuna birer birer…
Geçim denilen, ağır hayat yükü biner…
Niyet her şeye isyansa eğer…
Uğraşma derim, neye fayda eder…
Gönül der, gönül hep ister…
Düşe kalka yaşıyoruz şu dünyada emanet,
Tükenmesin ümidin,dayan ya sabır; sabret.
Geçecektir kötü günler,bitecek bir gün elbet,
Yeter ki sen;
Doğru yaşamaya devam et...
02/01/2005
Oynamıyorum bir daha senle hayat,
Küsüm işte,
Bu kadarda olmaz, kırılmaz insanın ümidi her işte,
Ver! misketlerimi,
Al! bende ki istediğini..
Demiş ya kalp gözü açık Aşık Veysel…
Kara toprağa “sadık yar” diye…
Öyleymiş gerçekte de…
Bugün…
Güneş dağların ardından bir başka doğdu sanki!
Ve gün…
Baharı müjdelercesine gülümsüyor bizlere…
Mutluluk ve sevinç aşılıyor,gelen yeni yüzüyle…
Hoş geldin Nevruz…
Bir gün kapatınca gözlerimi fani dünyaya….
Konacak cansız bedenim, son yolculuk öncesi musalla taşına…
Elbet,kadim dostlar gelecektir, hakkıyla uğurlamaya…
Dönüp soracak imam “dünya ve ahiret haklarınızı helal ettiniz mi? merhuma”…
Vasiyetimdir…
Hayat; sanki bir tren yolculuğu…
Her istasyon ayrı bir yaş…
Her yaş, yaşamla ağır bir savaş…
Bugün Bayram Bayramlaşalım,
El öpüp,hasretle sımsıkı kucaklaşalım,
Geçmişe sünger çekip,küskünleri barıştıralım,
Bizde, bugünden, payımıza düşeni alalım.
Bir çift sözüm de bayramı umursamayanlara,
(Bu topraklar için Şehitlik mertebesine erebilmiş bütün şehitlerimiz için...)
SOKUL MEHMEDİM SOKUL! ! !
Ay yıldızlı bayrağa sarılmış gidiyor Şehidim…
Ağlamıyor anası diyor “-güle güle Mehmedim…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!