Gözlerinin içinde eriyen ben miyim
Yoksa, gözlerin mi içine beni alan
Sana bakmak hem sevinç
Hem de bir ızdırap benim için
Bakmasam, dönüp gitsem uzaklara
Sensiz ve sessiz biçimde
Kendimi kaybettiğim zamanın birinde
Bir de baktım sen olmuşum
Gözlerimde senin bakışların
Saçlarımda senin kokun
Başım sen gibi dönük sevdaya
Ellerim sana bağlı, çözülmez asla
Suda kıvılcımlanan
Bir nefeslik kısa anda başlar her biri
Bilinmeze doğru yola çıkan
Bir eylemdir hayat
Kimin en çok neşe
Kimin en çok hüzün
Biri olmalı hayatında insanın
Şöyle sırtını rahat rahat dayayacağı
Ohh deyip keyfini süreceği o güvenin.
Biri olmalı herkesin, yoksa bulmalı
Şöyle yanında rahat rahat iç döküleceği
Of deyip gözyaşların salınacağı korkmadan
Bir yol kazası olmuştu sanki
Hiç hesapta olmayan, seninle ilk karşılaşmamız
Merhaba demiştin, öylesine masum
Merhaba demiştim, öylesine mahsun.
Bir yer sormuştun bana
Bu gece yine
Bir yol var ve bir yolcu
Yön belli değil
Bilen de yok ki sorasın
Ansızın gelen bir his ile başladı
Bir ızdırap olsa da devam eden.
Zamansız gelmiştin hayatıma
Zamansız sevdirdin kendini.
Önce kanun, silah verdi elime
Sonra sen, acılar yüreğime.
Oysa sen kendin demiştin bana,
‘O sen olmalısın’ diye.
Sabah evden çıkarken
Allahaısmarladık deriz ve gideriz
İşe, okula, hastaneye vesaire
Düşünürüz ki gün bitip eve gelince
Akşama görüşürüz dediklerimiz de gelecek
Ama gelmez bazılarımız, dönemezler eve.
Bugün burdayım, dün de burdaydım
Peki yarın?
Nerde olacağım ben
Sen nerde olacaksın
Dün burdaydı Edip, bugün yok
Dün burdaydı Yaşar, bugün yok
Bunlar ellerim benim bak
Gözyaşlarını silebilirim
Tutabilirim ellerinden
Ayakların takılıp düştüğünde
Hayatın engellerine
Uzatıp ellerimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!