Ali Kamil Şiirleri - Şair Ali Kamil

Nereden başlanır,nasıl anlatılır bilmiyorum
Düşünüyorum cevap veremiyorum
Zindanlardaki karanlığı yeşertmezsem düşlerimle
Nasıl yaşarım hücremde
Sevdiklerimin resmini gözlerimle çizmezsem duvarlara
Taştan sedirimde gözlerimi açmazsam kızıl şafağa

Neye yarar
sonbahar
kurumuş yaprak
hazan yağmurları
Çıplaklığından utanan ağaçlar
neye yarar aşk yoksa

İçimden gelen haykırışlar korkutuyor beni..
Sessizliğin içindeki sesimi duymamak,
Karanlığın içindeki yüzümü görmemek için..
Tıkadım kulaklarımı,kapadım gözlerimi..
İçim konuşuyor..
Ben ağlıyorum..

Saklıyorum adını yüreğimin senle aydınlanan zindanlarında
Sana şiirler yazdığımı
Bir sen bileceksin
Arsızca gelişlerimde...
Hiç anlatamadım sana
Rotası şaşmış dizelerde yağdırdığım yağmurları

Binlerce ağıt yaktım karanlık sokaklarına
Karanlığın kuytularına saklanmışım darmadağın duygularım
Gene sis kapladı denizimi bir çift göz ararım
Çaresizce ardından akıyor gözyaşlarım
Bir sor bana gerçek düşlerim yalan sözlerim
Hayallerimden utanmalarım çıplak sevişmelerim

Yokluğunda
Her sabah sahillerine koştuğum deniz.
Başımı kaldırıp baktığım gökyüzüm
Her gece hasret şiirlerimi
Mavi gözlerine yazdığım kadınım.
Ve bir gün

Sevgili
Sen varken sensiz yaşamak
Ne zormuş sensizlik sevgili..
Sensiz ve çaresiz olmak;
Sensizliğin girdabında
Çaresizliğimin sesini duyup boynumu bükmek,

Sevgilim, Gönüllü Sürgündüm Yüreğinde
Geceden Daha Siyahtı Gözlerim!
İdama Hazırlanan Mahkumlar
Gibiydim
Boynumda Bir İp…
Ayağımda Zincirler

Mısralar örterdi aşkımın..
Çıplak yüreğimdeki gölgesini…
Ben sevda şiirleri yazardım;
Sense aşktın.
Dize dize sana yağardım…
Bir şiirimde sevdayı..

Sesi soluğu kesilmiş bir aşkın ortasındayım sanki
Kirli hesaplardan
İftira ile dolu yalanlardan
Yoruldum artık
Tek şey dedim sana
Seviyorum seni ve hiç aldatmadım