Yoruldum, çıkarken basamakları
Gözümde büyüdü bende yaşlandım
Düşündüm geçmişi çok uzakları
Şu ağaç kapıya öyle yaslandım
Bende yeşermiştim baharlarımda
Yıllar öyle aktı ömür aradan
Göstermedi bize baharla yazı
Çok şey istemedim yalan dünyadan
Mutluluktan yana yaşattı azı
Gönül aşka kapı araladı da
Madem çok istersin benden ayrılmak
Git artık ellerin ol olabilirsen
İçimden gelmiyor sana sarılmak
Aşkı başka yerde bul bulabilirsen
Kaçarım karşına çıkmak istemem
Öyle güzelsin ki nasıl söylenir
Sana hayran bakar kalır aşığın
İster gönül senden sevgi dilenir
En güzel hediye alır aşığın
Bakışın altında yeşerir dallar
Bu Kalbim seni ilk gördüğüm gibi
Hala sana bağlı kördüğüm gibi
Hayalin karşımda döndüğüm gibi
İşte ben o yüzden unutamadım
Seninle yeniden doğmuş gibiydim
Sana olan özlemim
Çıktı şimdi dorukta
Yanımdaydın sen benim
Hem varımda hem yokta
Ne oldu ki sevdiğim
Gönlüme özlemin vurur yaralar
Önüme dağ gibi keder sıralar
Gözüme çizgiler çeker karalar
Bir adım ötesi sanki uçurum
Gitmeyecek gibi bağlandım sana
Oynadın benimle aşk kumarında
Bilmem ne kazandın beni kaybettin
Hapsoldum kalbinin taş duvarında
Yalancı gözlerle beni seyrettin
Şimdi yaptığına pişman diyorlar
Oynarsın hayatın her sahnesinde
Kırar bu kalbimi üzer durursun
Dönersin yalanın pervanesinde
Kandırır gönlümü çizer durursun
Ben senin bağında yar olamam ki
Yaşanmış bir aşkı unutamazsın
Sönse de külünde saklanır korlar
Sen onu ellerle bir tutamazsın
Hatırlatır bir şey kalbini zorlar
Yıkılmış görsen de o gönül köşkün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!