1 Mayıs’ta meydanlardayız dostlar,
Yine meydanlarda
Gözümüz, yaşlı olsa da;
Kalbimiz, coşku dolu
Emeğimiz uğruna, dövülsek de ulu orta
Zorbalara karşı yok kinimiz;
Sabreyle gönül, sabreyle
Şükreyle gönül, şükreyle
Yer, gök “Allah, Allah” diyor
“Allah” deyip de zikreyle
“Allah, Allah, Allah, Allah”
Yar zülfüne dokunmadan,
Narin canı incitmeden,
Gözyaşını akıtmadan,
Al canını ey Azrail.
Sağanak bir yağmur ile,
Zamanın akışında, yorulmayan ellerle
Sabırla çalıştık, yaptık işimizi
Azimle, gayretle, alnımızdan akan terlerle
Helal kazançla pişirdik aşımızı…
Hayat törpüsünde, törpülenen; dişlilerde yıpranan
Kalem tutan el, benim; ben, seninim Mevlâ’m
Giryan olan gözler, benim; ben, seninim Mevlâ’m
Aşkın ile alev aldı; su ile, sönmez gönlüm
Küle dönen gönül, benim; ben, seninim Mevlâ’m.
Garip, mahzun bir kulunum, güldürürken, ağlatırsın
Gündüz gece daim kovalar birbirini
Vaktin kadrini bilen kurtarır kendini
Aklı başta gezen etmez vaktini ziyan
Ömrünü ibadetle de geçirse insan
Olmaz Hakk nimetine şükür, yoksa rahmet
Gönül ızdırap çeker, bulamaz selamet…
Ağarmış zülfünde, yeniden kara,
Be hey cühela, biter mi sandın?
Narin kalbime açtığın yara
Be hey zalim yar, geçer mi sandın?
Dalından düşen kuru bir yaprak,
Toprak altındaki her canın
Yarım kalmışı vardır elbet
Hakkı terk edip, yoldan dönenin
Akıbeti, harlı nardır elbet…
Ömür dediğin, baştan sona sermaye
Demişler ki “Vakit, nakittir”
Ben de derim, “doğrudur”
“Vakit, nakit yoludur”
Fakat yol Allah’ın yoludur,
Din de O’nun dinidir.
Sen de O’nun kuluysan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!