Alev Yavuz Şiirleri - Şair Alev Yavuz

Yanık türkülerin notasısın sen
her daim aşkının delisiyim ben
bülbülün feryadı güle ulaşmaz
sesimi izimi unuttun neden.

Vuslat yüreğinden hiç çıkmamaktır.

Ayaklarına kapaklanıyorum yalnızlığın
düşmeden önce tuttuğum son el seninki
sevgisizlik illeti çökmüş omuzlarına
düşeyim diye adeta itekliyorsun beni
Gözlerinde bir anlık sevgi aramam boşuna
her arayışım çıkmaz sokaklara çıkarıyor beni

Yangın renkli saçlarını savur şimdi rüzgarlara,
Düşüncendeki ikilemleri çözmeye biraz çabala
Acıyarak bakmamayı dene aynadaki suratına
Bağrına saplanan dikeni çıkar, izi kalmaz nasılsa

Gölgesi vururken karanlık yüzün aynalara
kulağa fısıldanan gerçekdışılıklardan kork
Kıyamete uzanır yalanın kiri
insanı dinlemeden gömerler diri diri.

sığınacak liman kalmadı kalbimizden başka

Ayı ve yıldızları
yakın arkadaş seçtim.
Meyimde lâl nefretler,
bir dikişte içtim.
Unuttum cümle derdi
gecenin koyusunda,

Taş plaktan dinledim yüce aşkları
Sevdaların ruhu ateşten sanki
inceden inceden yakar yürekleri.
Dillerde mahrumiyet
tenlerde masumiyet
gönüllerde hasret, sevdaya kement.

İnsanın en uzun gecesi
yürek yarasını
karanlığın ta derinine
gömdüğü gecedir.
Savunmasızdır o anlarda
yüreğinin kırılganlığı

Kırılganlıklar gittikçe artmakta insan ruhunda;
Sevgi eksikliği olmazsa neden,
ilgisizlikten yakınılmakta.
Hayatın şartları öyle zor ki! !
ezilmekte dünyalar yaşam çarkında.

itmeyecek mi iblisin barutu
kan, büyük küçük herkezi boğdu.
Yaşanacak sevgi kalmamış gibi
barut kokan eller sevgiyi soldurdu.
Bu kadar kin nereye kadar
söyle ZALİM!

Yaşamın mayasına bütün renklerini katar insan
bir mutluluk yakalamak için vadeli ömürde
Sevgiden, nefretten, imkansızdan, mümkünden
herşeyden bir kaç damla, bir kaç damla ruhunda.
Doğarken kundağına, ölürken kefenine sarılır
arkasından bütün huyları bir bir anlatılır,