Alev Yavuz Şiirleri - Şair Alev Yavuz

Gece yüzlü kederler,
Misafir olmayın gönül haneme.
Kurdelesini bağladım yeni
Bitmesini istemediğim neşelerimin

Yağlı duman isi gibidir

Sessizliğimle buluşacağım bu gece
uykularımı bölecek sohbetlerimiz
bardak bardak dolduracağız özlemi
bir çırpıda içeceğiz kederi
kimse duymadan karşılayacağız sabahı
belki de hep böyle sürecek hasrete tutukluluğumuz

Diner mi acaba zamanların içindeki yangın.
İnsan ruhu huzur bulur mu kökleşmiş bir barışla.
Şimdilerde; dillerdeki dua, yüreklerdeki dilek hep bu.
Beni Ademden beri insanlar hep kardeş
insan tertemiz doğan bir can.
Savaş; şeytanın musallatından bulaşmış olmalı kaninata.

Zaman zaman yola çıktıklarımız yarı yolda bırakır bizi
sol yanımıza ayrılıklardan hüzün damlar
bir yanımızda gönül kırıklıklarımız
bir yanımızda tecrübe ile ruhumuza mıh gibi çakılanlar
tamamlamaya çalışırız ömrün kalanını, ceplerimizde yığınla hatıralar
günler geceleri, aylar mevsimleri kovalar

Hayatın incecik çizgisinde
hiç yorulmadan yürüyen ayaklar.
Soluklanır bir sevgi damlası görse göğsünde.
Yeşile boyar evreni,
pembe şekerler üretir çocuk kalbiyle.
Adı yaşamı sevmektir bunun.

Kemiksiz dilinden yara aldı gururum
Hesapsız arsızlığından daraldı ruhum
Kimse seni ben kadar sevmez derdin
Ama düşmanımdan bile daha çok ezdin
Şimdi pişmanlık elbisesinde yansın tenin

Derdim desteyle,
Nazım hiç bitmez,
Benim sadık yarim!
Bırakıp gitmez.

Güldürür sözleri

Seni!
Gönlümdeki izinden tanıyorum.
Menekşenin moru
suya düştüğünde
ağlıyorum.

Düştüm ıssız sahillerine aşkın
sen yoksun ak köpüklerde
kumlar üşümüş akşamın ateşinde
bıçak sırtı bana sessiz saatlerdeki huzur
ay ışığı bekler arsız arsız
üşüşmek için yalnızlığıma.

Seferîyiz hepimiz uzun sanılan, şu kısacık ömür yolunda
Yaşamlarımız zaten aynı, dönüp durur dönme dolaplarında
Emek veririz; iş, aş, aşk için yaşam kulvarlarında
İbretlik dersler buluruz heran insan manzaralarında

Kefenin cebine sığmayacağını bilsek de; O BENİM deriz