Alev Yavuz Şiirleri - Şair Alev Yavuz

Vur sevdanın en derinine
oluk oluk şiir dökülsün yaralardan.
Aşk iki ikişilik
kime ne bizden,
kime ne
yürekteki yangınlardan.

Gönlüme ışıldayan gülüşünle dokun
yorgun bırakıyor beni yaşanan her gün.
Kırılan, üzülenleri gördükçe
üstüme büsbütün bulaşıyor hüzün.
Gel kolaylaştır sıcacık sevginle hayatımı.
Ne kadar dert varsa sınayan sabrımı

Ne olur bugün
sevinçlerime dokunma
kök salsın hücrelerime mutluluk

En neşeli
evine gireyim kentimin

Tasasını taşımadıkça kalp kırmanın,
Bülbül olup gül gönlünü çalsan ne çıkar.

Korkusunu duymamışsan sevdiğini kaybetmenin,
Dünya güzelini yar edip koluna taksan ne çıkar.

NASİHAT

Ver elini çocuk küskün durma sil gözünden o akan yaşlarını
Kırlardan papatya toplayıp taç yapalım güzelleştirmek için o altın saçlarını
Mavi boncuk gözlerinde korku olmamalı, zordur hayatın sarp ve dik yokuşları
Güvendiğin elleri sıkıca kavra, yürürken hayatın engebeli yollarını

MEDCEZİRLER

Hayata karşı duruşu nazlı bir gül edasında
Sert rüzgarda dalından kopacakmış gibi ürkek
Korkularının içinden baktıkça yaşamına
Ona sığınacak güçlü bir liman gerek

Maziyi seyrederiz bugünün penceresinden
özlem duyarız sınırsız çocuk düşlerimize
bugün yaşadıklarımız, yürekte bıçak yarası
keşke dönsek diye dileriz eski günlerimize

Yüzümüzdeki çizgilere tek tek dokunup

Sevginin güncesine
adlarımızı yazdım
hüzün ve korkuları
yaşamımdan çıkardım.
Sevdanın adı güzel,
sevmenin tadı özel

Çocuk sevinçleri çınlatır ortalığı
kalplerdeki hüznün mühürü çözülür neşelerde.
Beyhude boşa geçmiş ömrümüz
kederlerin, dertlerin sonsuz tünelinde.
Gülmeyi bilseydik keşke önceden
yaşam akları bir bir saçlarımıza düşürmeden.

Matematik işlemi oldu artık hayat.
Bölen yaşamanın çelik dişlileri,
Bölünen insanın saf hayalleri
Bölüm her şartta yaşayabilen İNSAN.

Artısını bekleriz çaba kattıklarımızın,