Alan Adam Şiirleri - Şair Alan Adam

Sen Dicle ol, ben de; hep asi Fırat,
El ele vererek, yan yana aksak.
Şatt'ül-Arab'da bir, birleşip sırat,
Köprülerden geçip, Hürmüz'e varsak.

Kil tablette sevdan, ben Ur'da esir,

Zehirli bir hançer, senin özlemin,
Kalbimin kanayan derinliğinde.
Ne zaman yanımda anılsa ismin,
Tutuşur bedenim, aşk ateşinde.

Özlemin kanıma karışmış zehir,

Anladık,
Güzelliğin kıyas kabul etmez…

Gecenin hüznüne, limandır menekşe gözlerin,
Aden incisi "dişlerin ve akpak gerdanınla"*,
Fahriye Abla'dan geriye kalır bir tarafın yok aslında.

Ne varsın ne yoksun gönül bağında,
Ne soğuk ne harsın yanan bağrımda.
Ne bakır ne kalay sevda çağında
Kendini tarif et, ben çözemedim…

Hem yârsın hem ağyar, aynı mekânda,

Güneyden bir rüzgar, bir sevda yeli,
Getirir zülfünden, ince bir teli.
Sessizce buradan, gittin gideli,
Kalmadı hayatın, anlamı Evin…

Beklenmedik muştu, kalbi bir selam,

Mecrası değişmiş bir nehir gibi,
Bir sağa bir sola savrulmaktayım.
Yangınla boğuşan bir şehir gibi,
Sevda ateşinde kavrulmaktayım.

Dakikam saate; saatim güne,

Bir kuyuya düştüm, çıkamam sensiz,
Çürüyüp tükendim, kaldım güneşsiz.
Seni bana yasak; gören her kalpsiz,
Bu sevdaya boyun, eğecek bir gün.

Tut elimden bir kez, çek beni, kurtar,

Birimiz kuzeyde, güneyde biri,
Ruhum bedenimde, yanarım diri,
Sonsuzluğun sırrı, sevda iksiri,
Artık çok uzakta, bir yol bul bana!

Sensiz bir hayata hükmeden tahtı,

Maziden atiye, bir yol çiz bana,
Meçhule geminle, yola çıkayım.
Katık niyetine, umut ver bana,
Her iki cihanda benden olayım.

Şimal yıldızım ol, yolumu sen çiz,

Yıldızları gecemden, almıştır bu ayrılık,
Talan edildi ömrüm, hayallerim yok artık.
Çınlarken kulağımda, yalnızlığın çığlığı,
Miras kalmıştır korku, karanlıkta bir ıslık.

Uzaklardan bir haber, beklendi yârin sesi,