Gönlümden Sen Irmağı’nın suları akıyor
Cismini görümce ırmağım çağlıyor canım.
Uzaklardasın, seni görüp duyamıyorum
Günlerin zehir olduğunu sezdin mi canım ?
Tane tane damlalar atıyor bulutlardan
Gene her hatırada acım dağlanıyor
Umuda karşın kalbim artık paslanıyor
Göz yaşlarım içimde bir serpinti artık
Her özlemde hayata, ruhum darlanıyor.
Anlat anlat, bitmeyecek bu yazdıklarım
Aşkı sen de bilirsin: acı, keder ve hüzün
Sürekli bir halt olmayacak sanarsın gülüm.
Hayattan soyutlanmak nedir, otur bir düşün
Gönül perdeni kaldırıp bir bana bak gülüm.
Hatalar, yanlışlar tüm doğruları kovalar,
Her şey geçip giderken, köşede duruyorum
Yapılan rezillikleri, bir bir görüyorum
Şerefinize laf edecek bir tek sözüm yok
Çünkü bilirim, dillenecek bir şerefiniz yok
Dön bir bak, verdiğiniz sözler havada kaldı
Senden geliyor şiirimin ilham kaynağı
Kelimeler, bir boncuk gibi dizilir oldu.
Beni, dolunayın yansıyan beyaz parlak ışığı
Gecemi ise gözlerin aydınlatır oldu.
Sana özel bir şiir yaratabilmek için
Sessiz ve sedasız bir güneş battı burada
Bucaksız mavi yerini siyaha bıraktı.
Semanın yıldız gözleri, mehtabı burada
Ruhum göğ gibi kendini siyaha bırakı.
Gecelerim dinmiyor, sabahlarım sökmüyor
Sen sahte sözcüklerle kimseyi kandıramazsın,
Para için her şeye kıvıran, koca bir alçaksın !
Haydi işine, kuytu köşeler cilvene mahsus
Kukla gibi elinde kimseyi oynatamazsın.
Ben suya atılmış bir taş parçasıyım
Yavaşça en dibe doğru iniyorum.
O kızgın çağlayanın, ta kendisiyim
Önüme çıkanı sürüp gidiyorum.
Mevsim geçişi solan o yalnız çiçek,
Havlar mısın zırlar mısın ?
Dediğimi saymaz mısın ?
Boynuzun kulağı aşmış,
Devrim diyen ahmak mısın ?
Düşmanına ‘barış’ dersin,
Sınav dediğin hayat, bir takım mucizeyle dolu
Mahkum misalı, dört yanı duvar ile sarılı
Bir köşesi sefa, bir köşesi de cefa yolu
Hiç mucize bekleme, alında cefa yazılı.
Bir tek günah işlediyse tüm sevabı yandı bil
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!