Herşey ters gidiyor bu aralar
Üstüme üstüme geliyor dünya
İyiler bile kötü görünüyor bana
İstemeden kırıyorum can dostlarımı
Yok arkadaş,çaresi yok
Bir gün öldürecek beni bu can sıkıntısı
''Işık söndü...
Varla yok arası bir zaman içinde,
karanlığa battı dünya...''
Sorular anlamsız oluyor,
sorulan ve sevilen korkuyorsa eğer...
Bakışlarının derinliğine takılıp kalıyorum bazen.
Bir anafordan içeri yuvarlanmak gibi hem korkutuyor, hem de bir yer altı geçidine girmek gibi meraklandırıyor, cezbediyor beni gözlerin.
Aklım yüreğimle hareket etmeyi bırakıyor gözlerinin derinliklerine daldığımda. Sadece hissediyorum.
Çakan şimşekler gibi sırayla gelip geçen pırıltılar, hayal aleminde gibi hissettiriyor bana.
Kendi gerçekliğimden sıyrılıp bambaşka bir dünyanın kapılarını açıyorum.
Kırık hayallerini attığın nehir boyunca yürüyorum.
-Yiğit Anneme-
Vakit geldi anne,gidiyorum
Biraz sevinç,biraz hüzünle
Borcumu ödemeye gidiyorum
bazen söndürürsün bütün sesleri,
susturursun bütün ışıkları...
bazen...
ölmek ister,
öldürürsün bazen! ..
yaşamak kadar anlamlı
Karanlık ışığı boğamaz demiştim sana…
Beyhude çaba!
Yorulursun,
Tıkanırsın,
Ölürsün,
Yavaş yavaş…
Güneşli bir bahar günü gibi
Fotoğraflarda bir başka sevdim seni
Aşkımı anlattım sana yeniden
Konuştum içimden geldiği gibi
Barut fıçısı yaşadığımız dünya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!