...ve tükenişin son saatlerinde
Çoktan bitmiş bir öyküyü bitirmek...
Kesip atmak tüm yaşananları
Kalan son anıları da öldürmek...
Sonra...
Bitir beni
Sil at defterinden
Anla ki
Ben sana hayırsızım
Kendi halime bırak beni
Bu çürük düzene isyan etmeden
İki ayrı koldan gelip birleşen
Coşkun bir nehir gibiydik biz
Yıldız yağmur altında
Sarmaş dolaş yüreğimiz
Koşardık denize doğru
Seni düşününce
Van Gogh gelir oturur düşlerime
Güne dönmüş gülümseyen yüzleriyle
Milyonlarca ayçiçeği uçuşur saçlarından
Sarı ipek dokunuşlarla
Okşar yüzümü ellerimi
Ne zaman yollara düşsem,
Gözlerin geliyor aklıma! ..
Öfkeli bir ok gibi saplanıyor böğrüme acı!
Sessiz kıyametler kopuyor içimde...
Bir şeyler olsa diyorum, kötü bir şeyler
Kaza yapsam mesela, kolum bacağım kırılsa,
Hepsini yaktım gemilerin
Bütün köprüleri yıktım
Bin yıllık yalnızlığım
Ve son umutlarımla
Sana geldim işte
Kederli gözlerin
.........başı dumanlı dağları anımsatıyor bana
Hüzünlü gözler
........bulanık suya benzer biraz
O tatlı tonunu kaybeder, grileşir mavi
Bulutlar çöker gözbebeklerine
Sevgi kıvılcımları oynaşıyor güzel gözlerinde
Bir tatlı bakışın
Toz duman ediyor gönlümü
Seni görünce,
Kızkulesi geliyor aklıma
O denli çekici,
İçimdeki son kale düştüğünden beri,
Dilimde suskunluğun zehirli tadı,
Siyah beyaz günler yaşıyorum...
Ama cevapsız sorular sormuyorum artık!
Olmayacak dualar için açmıyorum ellerimi!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!