PARÇALARIM
Saplantılı parçalarımın hepsi dağılmış bir yerlere
Raflara dizilmiş çürüyen yanlarım
Muhtemelen son görüşümdü seni
Bir şemsiye vardı elinde
Sana yağmamı önlemeye çalışan
Kaldırımlar şarkımızı çalıyordu
Masalar sıralanıyordu ard arda
Demleniyorduk yalnızlığımla
Avuçladım ya parmaklarını kaçmayasın diye
Ve sakladım ya ayakkabılarını yüreğimin altına
Canımı acıtacağını bile bile
O günden beri musalla taşımı sırtımda taşıyorum
Akif Tütüncü
Yazı odamda devamlı bir sen varsın
Göndermek istemesem de
Çıkıyor bazen annem
Babam toprağını özlüyor
Odam yolculuğa pek uygun değil
Olmadım sevmekten hiç pişman
Hayatı
Sek sek oynayarak atlamaktan
Bir taş attı çocukluğum elime
Kanadı
Yaprakla ağaç evlendi
İlkbahar doğdu
Çocukları oldu çiçekler
Komşusuydu ceviz ağacının sincap
Kesilen bir çınarın
Kuruyan yaprağının
Tek üzüntüsü
Artık yetim bir kuşa
Anne olamayacağıdır
Asma, yaprağı mevsimlere
Kayar yere düşer bir gün
Dalında kurumaktır kaderi
Sararırken gül yaprağım
Nazlı sanırsın dalını
Kumlar dokundukça yaralı yüreğimize
Beton içimizde ayrık otu
Ayrışmalar
Görselliğin sarhoşluğunda
Penceresini açmış darağacı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!