Ahmet Yüksel Şanlıer Şiirleri - Şair Ahm ...

Kırıldı, burnumun direği yine
Gözlerim doluyor, acılarıma

Gülmeye başladı.
Kavramıştı inceliği en ince yerinden
Etraftakiler şaşkındı.
Bakıştılar.

xx

Şu fani dünyada oğlum yok amma
Benim kızlarım var beni ben yapan
Oğlum yoktur diye üzüldüm sanma
Kızlarım eşim var beni ben yapan

Ne olur uğraşma, yeter benimle
Kör’ müsün derdim var, gelme üstüme
Derdimden dolayı, canım yanarken
Bir’ de sen dert katma, benim derdime.

Sen dırdır edersen, her gün başımda

&&

Göçmen kuşlar, dolaşırken havada
Düşünürüm, ben durmadan nedense

Kör talih, ne yaptın yine sen beni
Sinsice arkamdan, vurdun sen beni
Olmaz ol, öldürdün beni yok yere
Sinsice arkamdan, vurdun da beni

İnleyip giderken, hayat yolunda
Koy verdim kendimi, esen rüzgâra
Dağlarda ağaçlar yaprak dökerken

Küçük adam

Çocuktu.
Amma, özlediği güzelliği bilecek yaştaydı.
Durdu onlara baktı.
Gördükleri karşısında şaşkındı.